Een afscheid als hoogleraar, een boekpresentatie en een debatavond met als thema “Wat is een goede advocaat?”. Die drie-eenheid tot een mooi geheel maken moet de ambitie zijn geweest van de organisatoren van de bijeenkomst rond Britta Böhler die afgelopen dinsdag 16 mei in de Amsterdamse Academische Club plaatsvond. Maar in plaats daarvan was het eigenlijk van alles een beetje.
Voor een publiek van deels juridische wetenschappers en advocaten en deels leden van de AAC moest in 5 kwartier het hele programma worden afgeraffeld. Achteraf was het hoge tempo niet heel erg: dit omdat zowel het gebodene wat tegenviel én omdat de temperatuur op deze eerste zomerse dag binnen hoog opliep.
Dat kon niet gezegd worden van de als debat aangekondigde ondervraging van Böhler door Iris van Domselaar, collega aan de UvA van de als bijzonder hoogleraar advocatuur afscheid nemende Böhler. Domselaar hield het allemaal erg vriendelijk en legde voornamelijk vrijblijvende vragen voor aan Böhler die op haar beurt niet terugschrok voor een aantal open deuren (“De advocatuur staat er beter voor dan het imago doet vermoeden”) en ook werd weer eens door haar uitgelegd dat een ethisch besef voor een goede advocaat minstens zo belangrijk is als zijn juridische kennis. “En dat ethisch besef moet je oefenen, niet alleen in de opleiding, maar ook in de praktijk”.
Böhler waarschuwde voor een te eenzijdige oriëntatie in de juridische opleiding: “Als we niet oppassen gaat het er alleen nog maar over hoe we zo snel mogelijk juridische kennis in een student proppen. Op den duur leidt dat tot advocaten die onvoldoende geëquipeerd zijn voor de uitdagingen van de 21ste eeuw.” De gedachte van de T-shaped lawyer ondervindt bij Böhler een positief onthaal, alleen moet de aanvulling op juridische kennis niet alleen bestaan uit vaardigheden die op de Zuidas worden nagestreefd zoals bedrijfseconomische kennis, digitale- en communicatieve vaardigheden.
Het bleef dus allemaal vooral erg gezellig. Ook André Nollkaemper, decaan van de juridische faculteit van de UvA, prees Böhler om haar onvoorwaardelijke toewijding aan de rechtsbescherming van het individu tegen de ongebreidelde macht van de overheid: “Inhoudelijk heb je je heel eigen invulling gegeven aan deze leerstoel. Gemillimeter over bijvoorbeeld het tuchtrecht was aan jou niet besteed, maar wel de fundamentele discussie over de bescherming van de burger. Het ging bij jou over de agenda van de advocaat met een morele agenda.”
De Utrechtse advocaat Diana de Wolff die Böhler opvolgt en die daarom het eerste exemplaar van Böhler’s boek in ontvangst mocht nemen, gaf een voorproefje van haar professoraat door te stellen dat zij zich met name zorgen maakt over de vrijwel 100% witte balie: “De vraag lijkt zo langzamerhand gerechtvaardigd in hoeverre onze set van regels niet teveel gefundeerd is op de beginselen van onze blanke samenleving.”
