Binnenkort gelden overal in Europa dezelfde regels voor bescherming van bedrijfsgeheimen. Op 27 mei 2016 nam de Raad van Ministers van de EU een richtlijn daarover aan. Bedrijfsgeheimen worden nu nog in elk EU land op een verschillende manier beschermd. In Nederland gebeurt dat via een combinatie van het contractenrecht (geheimhoudingsverklaringen) en de algemene bescherming tegen de onrechtmatige daad.
Een ‘bedrijfsgeheim’ is informatie die:
- niet algemeen bekend of gemakkelijk toegankelijk is;
- handelswaarde bezit omdat zij geheim is; en
- onderworpen is aan redelijke maatregelen om deze geheim te houden.
Een bedrijfsgeheim is beschermd als iedereen die er met toestemming van de eigenaar kennis van kan nemen, gebonden is aan een (contractuele) geheimhoudingsverplichting. Wie een dergelijke verplichting schendt, kan een verbod en een schadeclaim krijgen. Dat volgt vaak ook al uit de geheimhoudingsovereenkomst zelf.
De nieuwe richtlijn verbiedt ook het verkrijgen, gebruiken of openbaar maken van een bedrijfsgeheim door een persoon die “wist of, gezien de omstandigheden, had moeten weten dat het bedrijfsgeheim direct of indirect werd verkregen van een andere persoon die het bedrijfsgeheim op een onrechtmatige manier gebruikte of openbaar maakte” (art. 4 lid 4).
En de richtlijn verbiedt het produceren, aanbieden of in de handel brengen van inbreukmakende goederen (art. 4 lid 5) waarvan “het ontwerp, de kenmerken, de werking, het productieproces of het in de handel brengen aanzienlijk baat hebben bij bedrijfsgeheimen die onrechtmatig zijn verkregen, gebruikt of openbaar gemaakt” (art. 2 lid 4). Hoe ver dat precies gaat zal in de praktijk moeten blijken.
Er is geen sprake van schending van een bedrijfsgeheim als dezelfde informatie onafhankelijk wordt verkregen door eigen research of door een bestaand product te onderzoeken of te demonteren (art. 3 lid 1). Verder zijn er nog expliciete uitzonderingen ter bescherming van de pers en van klokkenluiders: toegestaan is “het onthullen van wangedrag, fouten of illegale activiteiten, op voorwaarde dat de verweerder handelde met het oog op de bescherming van het algemeen openbaar belang” (art. 5 sub b).
Bron:
Standpunt van het Europees Parlement in eerste lezing vastgesteld op 14 april 2016 met het oog op de vaststelling van een Richtlijn betreffende de bescherming van niet-openbaar gemaakte knowhow en bedrijfsinformatie (bedrijfsgeheimen) tegen het onrechtmatig verkrijgen, gebruiken en openbaar maken daarvan (P8_TC1-COD(2013)0402) + persbericht van de Raad van de EU van 27 mei 2016 (244/16).
