Het succes van politie en justitie in de strijd tegen de Brabantse drugscriminaliteit nekt de rechterlijke macht in die provincie. Rechters kunnen werkdruk niet meer aan. Dat beeld komt naar voren in een uitzending van Brandpunt (23 mei).
De strijd tegen industriële wietplantages, waar miljoenen worden verdiend en die gepaard gaat met liquidaties en gewelddadige ripdeals, lijkt de rechters van de rechtbank Zeeland-West-Brabant (Breda) boven het hoofd te groeien. Volgens rechtbankpresident Marieke Koek is er een groot aantal langdurige zaken, die steeds een week of vier in beslag nemen. Ze maakt zich, met de strafrechters, grote zorgen om de megazaken die nog op de plank liggen. Strafrechter Astrid de Weert: “We hebben meer mensen nodig, anders blijven zaken onnodig lang liggen.” Door de drugscriminaliteit worden er in Brabant meer moorden gepleegd dan in Amsterdam, zegt een andere rechter in de uitzending van Brandpunt.
Het Openbaar Ministerie zou, aldus een planningsmedewerker van de rechtbank, veel meer zittingsruimte willen hebben, want er liggen genoeg zaken ‘klaar’ om aan te bieden. Dat zijn vaak strafdossiers die al snel bestaan uit vijftig ordners. In 2016 werden er in Brabant zevenhonderd hennepkwekerijen ontmanteld, wat al snel duizend verdachten oplevert. “De rechtbank doet eerst de megazaken met minimaal vijftien verdachten, daarna zaken waarbij verdachten gedetineerd zijn en als er dan ruimte is kijken we in overvolle kasten welke zaken geschikt is voor behandeling.” Naast de hennepzaken doet iedere strafrechter wekelijks ook vijf ‘gewone’ strafzaken.
Rechter-commissaris Kees van der Weide: “De rechtbank is niet zoals een bus in Nairobi: always room for one more. Er komt een moment dat rechters die gewend zijn geen nee te zeggen, dat wel moeten gaan doen. Anders gaat het werk ten koste van de kwaliteit. Dat punt gaat in zicht komen.”
U kunt de uitzending van Brandpunt terugkijken (vanaf minuut 25.40).
