Elke keer als ik langs de berg reed dacht ik: “Twintig jaar verdomme, twintig jaar.” In het procesdossier stond meermaals dat de mobiele telefoon contact had gemaakt met de telefoonmast op de berg. Het plaats delict lag aan de voet van de berg. De telefoon zou volgens de politie gebruikt zijn door mijn cliënt. Er waren gesprekken getapt. De hulpofficier zei de stem van mijn cliënt tijdens de voorgeleiding te herkennen als de stem van de man in enkele tapgesprekken. En dan was er ook nog een DNA-mengspoor. Aangetroffen op het plaats delict. Volgens de deskundige was het waarschijnlijker dat dit mengspoor wél DNA van mijn cliënt bevatte dan niet. Mijn cliënt ontkende op het plaats delict te zijn geweest en de getapte gesprekken te hebben gevoerd. Hij vertelde tijdens alle verhoren dat hij niets te maken had met de moord aan de voet van de berg. Zijn broer wel, maar daar wilde hij verder liever niets over zeggen. De deskundige heeft nogmaals naar het DNA-mengspoor gekeken en concludeerde dat de kans groter was dat het mengspoor DNA bevatte van mijn cliënt, dan dat van zijn broer. De broer was al enige maanden niet door de politie in Aruba gezien. Ze dachten dat hij naar Venezuela was gevlucht in verband met een ander schietincident. Hij was eerst de hoofdverdachte in deze zaak. Maar op een gegeven moment verschoof de focus zich naar mijn cliënt. Wanneer en waarom? Dat bleek niet uit het strafdossier.
Dit was mijn laatste strafzaak. Als advocaat-stagiair in Aruba moet je (onder andere) tien strafzaken doen om je stageverklaring te behalen. Ook als je kantoor eigenlijk geen strafzaken aanneemt. Vandaar dat ik enkele maanden laveerde tussen onze commerciële transactie- en procespraktijk én piketdiensten, pro-formazittingen en bewijsverweren. Verschillende werelden met verborgen overeenkomsten. Net als in strafzaken bevatten commerciële dossiers ook niet alle relevante informatie. Je moet je altijd blijven afvragen welke informatie ontbreekt. Wat staat er niet in de data room? Waarom ontbreekt een standaardbepaling in een conceptovereenkomst? Wat verzwijgt de wederpartij in de onderhandelingen?
Waarom zit er geen proces-verbaal in het dossier waaruit blijkt dat de mobiele telefoon contact heeft gemaakt met de telefoonmast op de berg? Waarom was een tapgesprek al aangemerkt als ‘gevoerd door mijn cliënt’ terwijl de stemherkenning nog niet had plaatsgevonden? Hoe kon de hulpofficier de stemherkenning uitvoeren terwijl mijn cliënt enkel had gezegd dat hij zijn rechten begreep? Waarom was dit proces-verbaal zo laat opgemaakt? Waarom bleek niet uit de DNA-rapportages wat de kans was dat het mengspoor zowel DNA van mijn cliënt als dat van zijn broer bevatte? En vooral: waarom was er geen onderzoek gedaan naar andere verdachten?
Het vonnis van het hof maakte een einde aan de onzekerheid. Het hof kon niet buiten redelijke twijfel vaststellen dat het mijn cliënt is geweest die het slachtoffer, al dan niet in nauwe en bewuste samenwerking met (een) ander(en) heeft gedood. Mijn cliënt is vrijgesproken.
Ik zie de berg niet meer als ik er langs rijd. Alleen soms in de achteruitkijkspiegel. Zaak gewonnen. Lessen geleerd. Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet en…
