Inzage in belastingstukken: twee gescheiden werelden

Delen:

Deze bijdrage schrijf ik de dag nadat in de Tweede Kamer uitgebreid is gediscussieerd over de vraag of bepaalde stukken over de dividendbelasting bekend hadden moeten worden gemaakt. Het gaat om memo’s, adviezen en praatstukken die de achtergrond vormen van het voorstel om de dividendbelasting ‘af te schaffen’, een ingreep die 1,4 miljard euro kost. De afloop van het debat is bekend. De minister-president en de voormalige staatssecretaris van Financiën hebben het overleefd: een ‘halfslachtig mea culpa’ was voldoende. Volledige transparantie en openheid bleken niet nodig om het vege lijf te redden. Het imago van en het vertrouwen in de politiek hebben weliswaar een deuk opgelopen, maar daar blijft het bij voor de verantwoordelijken. Welkom in de wondere wereld van de politiek.

Hoe anders is de wereld van belastingadviseurs, advocaten, notarissen, et cetera. Op grond van een voorstel van de Europese Commissie moeten deze intermediaries vanaf midden 2020 – maar met terugwerkende kracht (!) – specifieke grensoverschrijdende belastingconstructies melden aan de fiscus. De verplicht te melden adviezen moeten het bereiken van een belastingbesparing in het vooruitzicht stellen (main benefit test). Tevens moeten deze adviezen voldoen aan bepaalde suspecte kenmerken (hallmarks). Een daarvan is bijvoorbeeld dat ‘de belastingtruc’ door de cliënt niet mag worden gedeeld met anderen. De meldingsplicht geldt voor eenieder die een agressieve belastingconstructies ‘bedenkt, aanbiedt of promoot’. Melding is verplicht, op straffe van een ‘afschrikwekkende’ boete.

Uiteraard is een formatiememo niet hetzelfde als een belastingbesparend belastingadvies, ook al kunnen beide de Staat miljarden kosten. En een kabinetsonderhandelaar is geen ‘intermediary’, ook al promoot hij evengoed belastingverlaging voor bepaalde multinationals. En natuurlijk is geheimhouding in de context van het formatieproces van een andere orde dan geheimhouding van een slimme belastingtruc, al zijn van beide kwesties de wegen soms ondoorgrondelijk. Toch lijkt het ergens ook wel weer op elkaar. Was het dan werkelijk zo bezwaarlijk geweest om de uiteindelijk vrijgegeven formatiestukken binnen dertig dagen (nadat daarom was gevraagd) openbaar te maken? Wat nu resteert, is het beeld van twee ondoorzichtige werelden, elk met hun eigen regels en een steeds groter wordend gat daartussen.

Delen:

Het belangrijkste nieuws wekelijks in uw inbox?

Abonneer u op de Mr. nieuwsbrief: elke dinsdag rond de lunch een update van het nieuws van de afgelopen week, de laatste loopbaanwijzigingen en de recentste vacatures. Meld u direct aan en ontvang elke dinsdag de Mr. nieuwsbrief.

Meest gelezen berichten

Van onze kennispartners

Juridische vacatures

Scroll naar boven