Jurist en communicator zijn water en vuur. En moeten dat vooral blijven

Delen:

Bij een calamiteit botst juridische risicobeperking met de wens om open te communiceren. Beter samenwerken tussen jurist en communicatiemanager is slim, maar voorkom het ‘twee handen op één buik’-syndroom.

Of het nu gaat om een ontplofte fabriek, frauderend management of een misser met een product: (crisis)communicatieadviseurs en (bedrijfs)juristen staan snel in een spagaat tegenover elkaar. Bij een bedrijfscalamiteit is effectieve communicatie even belangrijk als het voorkomen van juridische vervolgschade., waar wat komt eerst? Transparant en vroegtijdig communiceren kweekt goodwill, maar alles wat je zegt kan en zal voor de rechter tegen je worden gebruikt. Vandaar dat de jurist liever niets zegt, schrijft of zendt totdat alle aspecten van de calamiteit helder zijn. Tot ergernis van de communicatieadviseur.

Risicoanalyse

In mijn ervaring als adviseur crisiscommunicatie kom ik deze contraproductieve botsing vaker tegen dan me lief is. Kern van het probleem is dat vaak niet vroegtijdig een correcte risicoanalyse wordt gemaakt. Wat weegt het zwaarst; het afbrokkelen van het imago met alle commerciële vervolgschade van dien of de kans op schadeclaims en maatregelen van –bijvoorbeeld- de overheid? Dit is een cruciale vraag waar de bestuurders van een organisatie tijdens de crisis vaak niet aan toekomen, druk als ze zijn met het managen van de feitelijke calamiteit. Hier ligt dus een belangrijke taak voor relatieve buitenstaanders die objectief zijn en de rust kunnen bewaren. Eigenschappen die horen bij de jurist en de communicatiespecialist.

Zonder een goede risico-inschatting ‘hinkt’ het managen van de calamiteit op twee gedachten. Bij een heldere analyse kan de ene discipline echter onvoorwaardelijk ondergeschikt worden gemaakt aan de andere. Vervolgens kunnen alle uitingen hier vooraf op worden getoetst. Dat kan het beste samen gebeuren.

Sympathie behouden

Traditioneel stelt de communicatieman of –vrouw de uitingen op voor pers en andere betrokkenen en volgt daar een juridische check op. Dit proces is weliswaar zorgvuldig, maar vergt tijd die er in crisissituaties vaak niet is. Omgekeerd is het minder gebruikelijk om juridische teksten –correspondentie met overheden en formele stakeholders- langs de communicatielat te leggen. In juridische taal ontbreekt per definitie de menselijke toon die zo belangrijk is om de publieke sympathie te behouden. Dat kan vervelende consequenties hebben als in een later stadium deze teksten in het publieke domein belanden. Voorkom dit alles door jurist en communicator vanaf de risicoanalyse gezamenlijke de uitingen te laten formuleren. Daar zijn doorlooptijden en de kracht van de boodschap bij gebaat.

Bovenstaande wil niet zeggen dat de jurist en communicator twee handen op de ene spreekwoordelijke buik moeten worden. Integendeel. Juist het spanningsveld tussen beide disciplines kan zorgen voor een goede balans en voor het continu updaten van de what if-scenario’s die noodzakelijk zijn voor het managen van een calamiteit.

Richard van Berkel is directeur van LVB Networks, bureau voor communicatie en content marketing

Delen:

Het belangrijkste nieuws wekelijks in uw inbox?

Abonneer u op de Mr. nieuwsbrief: elke dinsdag rond de lunch een update van het nieuws van de afgelopen week, de laatste loopbaanwijzigingen en de recentste vacatures. Meld u direct aan en ontvang elke dinsdag de Mr. nieuwsbrief.

Meest gelezen berichten

Van onze kennispartners

Juridische vacatures

Scroll naar boven