Mr. van de week is Ferda van Benthem. De letselschadeadvocate van Asselbergs & Klinkhamer Advocaten pleitte er in een artikel in het Boeddhistisch Dagblad voor dat slachtoffers van seksueel misbruik door boeddhistische leraren altijd aangifte doen.
Het artikel wekt de indruk dat seksueel misbruik schering en inslag is binnen de boeddhistische gemeenschap. Klopt dat? En zo ja, hoe komt dat?
Ik vrees dat iedere situatie waarin in een hiërarchische verhouding vertrouwen, intimiteit en macht met elkaar in balans moeten zijn, in principe gevoelig is voor seksueel misbruik. Dat geldt voor het gezin, voor geloofsgemeenschappen en voor bijvoorbeeld sportclubs. Seksueel misbruik komt helaas in al deze situaties veel vaker voor dan we al vreesden. De beschermde omgeving waarin slachtoffers zich veilig waanden, is onderdeel van het probleem. Het gekwetste vertrouwen zien slachtoffers veel te vaak als een eigen falen, waardoor het erg moeilijk blijkt om hierover openheid van zaken te geven.
Is er een parellel met de misstanden in de Rooms-Katholieke kerk?
Jazeker. Kwetsbare en te goedgelovige mensen in de handen van geestelijk leiders worden in eerste instantie niet geloofd als ze melding maken van seksueel misbruik. Het geloof in de geestelijk, vaak charismatische leider waar iedereen in de omgeving tegen opkijkt, in welke religieuze groep dan ook, is blijkbaar groter dan het geloof in de persoon die wordt misbruikt.
Uit het artikel blijkt ook dat slachtoffers zelden of nooit aangifte doen tegen hun boeddhistische leraren. Waarom is dat?
Dat heeft naar mijn idee te maken met de rol die de leraar speelt in de verhouding tot de leerling. Hij is maar al te vaak een voorbeeld voor allen, aan wiens integriteit in principe niet wordt getwijfeld.
Doen de politie en het OM genoeg om slachtoffers te helpen en daders te vervolgen?
Vaak wel, soms niet. Tekort aan gespecialiseerd personeel bij Justitie als gevolg bezuiniging op bezuiniging heeft niet geholpen.
Als u het voor het zeggen had dan…
… zouden de voorgenomen bezuinigingen op rechtshulp worden teruggedraaid. Wat oud-staatssecretaris Teeven in een interview openbaarde over het bereiken van zijn doelen door te bezuinigen op de kwaliteit van de rechtsbijstand is een schande voor de rechtstaat. Het deed me goed dat dat ook meteen het einde betekende voor Teevens ambities als lid van de Raad van State.
Wat is het hoogtepunt in uw juridische carrière?
Het team van elf deskundige letselschadeadvocaten en -juristen waaraan ik nu leiding geef is een kroon op mijn werk. Allemaal vrouwen! Empathie, juridische kennis en zakelijkheid gaan in de wereld van letselschade hand in hand en blijkbaar combineren vrouwen dit goed. Inhoudelijk ben ik trots op een zaak die ik won voor man die door werkelijk niemand werd geloofd. Zelfs door collega’s werd ik op congressen erop aangesproken. Het Gerechtshof volgde mijn bewijsvoering. Heerlijke overwinning.
Wat of wie is in uw juridisch bestaan uw bron van inspiratie?
Mijn leermeesters zijn Marc Asselbergs en Rolf Klinkhamer, de naamgevers van ons bedrijf. Die naam handhaven we, ondanks hun vertrek. Ze hebben een integere werksituatie gecreëerd, die in onze zakelijk aanpak net zo zichtbaar is. Daar zijn we trots op.
Wat is over u niet bekend, wat wel interessant is?
Niets
Welke juridische website raadpleegt u vaak?
Letselschademagazine.nl is een website die ik iedere dag zeker één keer bezoek. Alle jurisprudentie op het gebied van letselschade is daarop te vinden.
Welk boek las u het laatst?
Töchter einer neuen Zeit (Jahrhundert-Trilogie), van Carmen Korn.
Het is het verhaal van vier Duitse vrouwen dat een beeld geeft van het leven van gewone vrouwen in de Duitse samenleving van de 20e eeuw. In veel Duitse boeken lopen verhalen slecht af, in dit verhaal gaat het ook eens goed en weten de vrouwen hun leven ten goede te keren ondanks de vaak uitzichtloze situatie waarin ze komen te verkeren. De vrouwen beschikken over een heerlijk realisme dat ze verder helpt en ze niet tot slachtoffer van de omstandigheden maakt.
Met wie zou u een gevangeniscel willen delen?
Dat ligt er wel aan voor hoe lange tijd ik achter slot en grendel zou worden opgesloten. Ik vrees dat mijn man en twee dochters de enigen zijn met wie ik het enige tijd in een kleine ruimte zou volhouden. Ik vrees ook dat zij het mij een stuk moeilijker zouden hebben.
