Op 11 augustus jl. heeft ACM een kartel vastgesteld tussen twee producenten van natuurazijn. De producenten hadden afspraken gemaakt over offertes aan een aantal klanten. Het boetebesluit leert dat het kartel aan het licht kwam doordat een van de twee kartellisten het kartel vrijwillig heeft opgebiecht bij ACM. Deze ‘clementieverzoeker’ werd beloond met volledige boete-immuniteit. Een aantal individuen had zich aangesloten bij het clementieverzoek en ontsprong eveneens de dans.
Hierbij werd de procedure gevolgd die is neergelegd in de Nederlandse clementieregeling. Die regeling is transparant en gepubliceerd zodat iedere toekomstige spijtoptant weet wat hem te wachten staat. Het boetebesluit laat zien dat er in deze zaak niet alleen is geklikt, maar ook is geschikt. Blijkens het besluit benaderde de verlinkte medekartellist tijdens de procedure ACM met het verzoek om een schikking te verkennen. Dat mondde uiteindelijk uit in een boetereductie van tien procent. Daarvoor moest aansprakelijkheid voor de inbreuk worden erkend en van allerlei procedurele rechten worden afgezien, waaronder met name het instellen van bezwaar en beroep tegen een boetebesluit. ACM deed de zaak vervolgens af met een kort besluit.
Deze gang van zaken lijkt ingegeven te zijn door de kartelschikkingen die inmiddels schering en inslag zijn bij de Europese Commissie. Ook daar worden tegenwoordig veel zaken afgedaan door middel van korte besluiten nadat kartellisten hebben erkend aansprakelijk te zijn voor de betrokken inbreuk en bereid te zijn af te zien van toegang tot het dossier, een hoorzitting en beroep. Maar er is één groot verschil: op EU niveau is er niet alleen een transparante en gepubliceerde clementieregeling maar ook een schikkingsregeling, zodat niet alleen klikkers maar ook kandidaat-schikkers weten wat hen te wachten staat en de Commissie gehouden is de voor schikkingen neergelegde procedure te volgen. Een dergelijke regeling zou in Nederland niet misstaan.
