Het Hof van Justitie van de Europese Unie heeft op 6 december 2017 bevestigd dat het een leverancier van luxeproducten is toegestaan selectieve distributeurs te verbieden producten via een internetplatform van derden zoals Amazon of Ebay te verkopen (ECLI:EU:C:2017:941). Dit arrest zorgt voor meer duidelijkheid over de mogelijkheid van online beperkingen in distributiecontracten.
Aanleiding voor deze prejudiciële procedure is een geschil tussen cosmeticaproducent Coty en een van zijn erkende distributeurs. Volgens Coty, die onder andere producten van Burberry en Calvin Klein verkoopt, deed de verkoop via Amazon afbreuk aan het luxe imago van haar producten. Een Duitse rechter twijfelde of dit verbod verenigbaar was met het Europese mededingingsrecht en heeft dit voorgelegd aan het Hof van Justitie.
Het Hof van Justitie heeft vooropgesteld dat een stelsel van selectieve distributie voor luxeproducten niet in strijd is met het kartelverbod, indien de distributeurs op basis van objectieve, kwalitatieve, proportionele en niet-discriminerende criteria zijn gekozen. Een verbod op verkoop via internetplatforms van derden is onder deze voorwaarden rechtmatig, omdat het een geschikte manier is om het luxe-imago van een product in stand te houden. De rechtbank Amsterdam kwam op 4 oktober 2017 in een geschil tussen sportfabrikant Nike en een van zijn wederverkopers tot een vergelijkbare conclusie (ECLI:NL:RBAMS:2017:7282).
Het Hof van Justitie voegde hieraan toe dat zelfs indien niet aan deze voorwaarden is voldaan, het niet uitgesloten is dat het beding op grond van de groepsvrijstelling voor distributieovereenkomsten is vrijgesteld van het kartelverbod. Een verbod om via internetplatforms van derden te verkopen vormt immers geen beperking van de klantenkring, geen beperking van de passieve verkoop aan de consument en dus geen (hard core) beperking van de concurrentie die bij voorbaat niet voor een groepsvrijstelling in aanmerking komt.
Een verbod op verkoop via internetplatforms van derden is in beginsel dus toegestaan indien de leverancier en distributeur een marktaandeel van niet meer dan 30 procent hebben, ongeacht of het luxeproducten betreft. Boven dit marktaandeel zal per geval moeten worden beoordeeld of sprake is van een luxeproduct en of aan bovengenoemde criteria wordt voldaan.
