Stonden er eind 2016 (en eind 2015) nog 22 gerechtsdeurwaarderskantoren op een hoog risico, een jaar later was dat gestegen tot 31. Dat schrijft het Bureau Financieel Toezicht in het jaarverslag over 2017.
Van een gerechtsdeurwaarderskantoor met een hoog risico is sprake wanneer het BFT bij ten minste vier van de zeven risicogebieden een hoog risico inschat. Deze risicogebieden zijn bewaring, liquiditeit, solvabiliteit, resultaat, kwaliteit, integriteit en overig. Bij uitzondering is ook van een hoog risico sprake op basis van één indicator, namelijk in het geval van een zeer ernstige situatie. Het totaal aantal hoog risico-deurwaarderskantoren op financieel, kwaliteits- en integriteitsgebied is in vergelijking met 2015 en 2016 (ieder 22) gestegen naar 31.
Eind 2016 stonden 22 kantoren financieel op hoog risico en twee kantoren eveneens op een hoog risico voor kwaliteit/integriteit. In 2017 stonden er 22 kantoren op een hoog risico vanwege de financiële indicatoren, waarvan elf – dus 50 procent – ‘nieuw’ in deze categorie is terechtgekomen. Daarnaast worden veertien gerechtsdeurwaarders kantoren als een hoog risico beschouwd voor de indicatoren kwaliteit en integriteit, waarvan er vijf óók voor financieel op hoog risico staan. Dat zijn dus negen kantoren extra, naast de 22 kantoren op hoog risico financieel. In totaal staan dus 31 kantoren op hoog risico. De redenen dat sommige kantoren in 2017 niet meer op hoog risico stonden en eerder wel, zijn divers. Daarbij kan worden gedacht aan ontzetting uit het ambt, defungeren, dan wel verbeterde resultaten en het aangaan van bijvoorbeeld samenwerkingsverbanden.
Het BFT houdt toezicht op 800 ambtelijk bevoegden die werken in 170 gerechtsdeurwaarderskantoren. Hiervan zijn er 340 gerechtsdeurwaarders, de rest is kandidaat of toegevoegd. Bij hen heeft het BFT in 2017 23 onderzoeken uitgevoerd (waarvan tien op het terrein van kwaliteit/integriteit) bij kantoren met in een aanzienlijk aantal gevallen één of meerdere normschendingen per onderzoek. Dit leidde tot o.a. vier ontzettingen. Drie van deze vier waren al eerder geschorst vanwege het (langdurig) bestaan van negatieve bewaarposities en het creatief hiermee omgaan bij de indiening van de cijfers. Verder werd één gerechtsdeurwaarders als ordemaatregel onmiddellijk geschorst voor zes maanden.
