Enkele weken geleden hadden we met de China-EU School of Law (CESL) in Beijing ons grote jaarlijkse congres. Georganiseerd samen met de China Law Society. Dat is zeer prestigieus, want die organisatie is erg belangrijk en de president en de vice-presidenten ervan hebben een ministeriële rang en die organisatie is (welhaast?) een overheidsorganisatie. Die status bleek mij al snel toen we spraken over de precieze organisatie van het congres en de vormgeving van het congresmateriaal en de grote banners die in de congreszaal worden opgehangen. CESL is ‘maar’ een law school en als decaan daarvan sta ik bij lange na niet op hetzelfde niveau als de vice presidente van de CLS die kwam spreken.
Hoewel we het congres gezamenlijk organiseerden, over China EU trade and economic collaboration, kon het niet zo zijn dat CESL als mede gastheer werd beschouwd. De list die ik toen heb verzonnen is om CESL als convener te benoemen en verder CLS als sponsor. Dat leidde ertoe dat ik bij de opening de eerste welkomst openingszinnen mocht spreken en daarna heel snel het woord mocht overgeven aan de executive president van CLS, die vervolgens de openingsceremonie van een uur voorzat en daarbij het woord gaf aan een reeks van hoge functionarissen zoals de vice-president van CLS, de vertegenwoordiger van de EU, de president van onze universiteit en enkele anderen. Zij zaten daartoe op het podium aan een enorme tafel. Nadat zij allemaal hun zegje hadden gedaan konden we overgaan tot het tweede belangrijke onderdeel, namelijk het nemen van een enorme foto van alle >100 deelnemers: zonder zo’n foto geen geslaagd congres, natuurlijk. En na deze eerste anderhalf uur verlieten de hoge bestuurders de zaal en gingen we over op verhalen door experts over China EU handel en economische en financiële samenwerking en wederzijdse investering. Het compromis over de openingsceremonie was vervolmaakt doordat ik wel als decaan de slotwoorden bij het congres sprak, nadat wederom de vice-president van CLS, enkele afsluitende woorden had gesproken. De bijeenkomst was echt en combi van academische kwaliteit en van politieke invloed op het organiseren van een, wat de CLS noemde, China EU legal forum, waarvan dit de eerste bijeenkomst was. Dat we met CESL instrumenteel waren aan de opzet daarvan hoort bij onze taakstelling. Ook dat we een belangrijke groep Europeanen hadden binnengehaald om te spreken.
Bijzonder was het wel om van dichtbij te merken hoe hiërarchisch de Chinese samenleving in elkaar steekt; senioriteit en hiërarchie zijn veel bepalend, ook bij dit soort belangrijke academische congressen, vooral als er een politieke organisatie bij betrokken is.
