Mr.

52 / Mr. 1 2019 SENIOR/JUNIOR teit, maar kwam al snel tot de ontdekking dat het niets voor haar was. “Toen dacht ik: ik maak de overstap naar rechten, omdat het een brede studie is waarmee ik alle kanten op kan. Ik zag mezelf wel in de rechtbank pleiten. Via via kwam ik bij Le Poole Bekema terecht. Ik heb tijdens mijn master veel IE-vakken gevolgd en verschillende stages gelopen op IE-gebied. De hele creatieve industrie sprak mij aan. Het gaat bij mediarecht vaak om publiciteitsgevoelige zaken met tijdsdruk. Dat maakt het extra spannend.” BEROEPSVERBOD Nühn werkt veel met Le Poole samen. “Een voorbeeld van een zaak waar fundamentele rechten botsten is de bodemprocedure die de oprichter van Loterijverlies start- te tegen een journalist en de hoofdredacteur van De Tele- graaf en TMG. Bas en ik traden voor de gedaagden op. In een van de publicaties van De Telegraaf werd de oprich- ter van Loterijverlies beschuldigd van het uiten van doodsbedreigingen tegen een advocaat. Daarnaast heeft de gedagvaarde journalist getweet over de oprichter van Loterijverlies. Die tweets waren niet bepaald vriendelijk van toon. De oprichter van Loterijverlies vorderde onder meer een Twitterverbod van drie jaar en een beroepsver- bod van zes maanden van de journalist. Dat zijn ver- gaande vorderingen. Een beroepsverbod heeft een censu- rerend effect. In deze procedure kwam het neer op een belangenafweging tussen de uitingsvrijheid, artikel 10 EVRM, en de bescherming van de persoonlijke levens- sfeer, waaronder het recht op bescherming van eer of goede naam. Toen rees de vraag hoe ver de uitingsvrij- heid van de pers reikt. De belangenafweging is uitgeval- len in het voordeel van De Telegraaf: alle vorderingen zijn afgewezen. De oprichter van Loterijverlies heeft be- roep ingesteld.” PLASSEKS Anders liep het in de zaak over de beruchte plasseks- video. Onlangs procedeerde Van den Brink voor GeenStijl tegen Patricia Paay in die zaak. Paay eiste viereneenhal- ve ton schadevergoeding. “Het filmpje stond op de tele- foon van Paay”, vertelt Van den Brink, “en kwam op in- ternet terecht. GeenStijl plaatste een link naar een tweet met het filmpje online. Weliswaar embedded , maar het filmpje zelf stond niet op de site van GeenStijl. Is dat dan wel of niet verspreiden? Zet je iets op je eigen site, dan ben je eerder aansprakelijk. En het filmpje stond al mak- kelijk vindbaar op twitter, met ‘#paay’, en op andere websites. GeenStijl had het niet online gezet. Wat is dan de aansprakelijkheid van GeenStijl? Het waren twee van de kwesties die speelden. Uiteindelijk heeft die link trouwens maar anderhalf uur op de site van GeenStijl ge- staan. We hebben de rechtbank uitdrukkelijk verzocht om, mocht er schadevergoeding worden toegekend, te kijken naar vergelijkbare zaken. Bijvoorbeeld naar de zaak van presentatrice Manon Thomas, wier buurman haar computer hackte en beelden van haar online zette. Paay was niet gehackt, ze heeft de beelden zelf online verspreid. Thomas kreeg drieduizend euro, Paay dertig- duizend, zonder dat dat bedrag werd toegelicht. Onbe- grijpelijk. Ik vind dat je dat dan moet uitleggen.” CRIMINEEL Mensen delen meer en meer via social media, maar dat heeft in Nederland nog weinig impact op de rechtspraak, signaleren de advocaten. “Wie in de VS iets in het open- baar doet, kan daar achteraf weinig tegen beginnen. Bij