Mr.

Mr. 2 2019 / 19 INTERVIEW De suggestie dat de problemen in de Rechtspraak aan de rechters zelf zijn te wijten vindt Matthieu Verhoeven ronduit kwalijk. “Bestuurders hebben KEI laten mislukken, niet wij”, aldus de Almelose rechter, die regelmatig columns voor de site van NRC Handelsblad schrijft. “Maar wat zei de vorige voorzitter van de Raad voor de rechtspraak? Het ligt aan de rechters, die werken niet mee. Pardon? En waar waren toen onze bestuurders om dat tegen te spreken? Sta voor je mensen!” DOOR MIEK SMILDE FOTO’S CHANTAL ARIËNS ‘EEN VONNIS IS EEN VONNIS EN GEEN MENING’ O p de schouder van de duivel rust het hoofd van een gemaskerde vrouw. Kwetsbaar, één borst ontbloot, luistert zij hoe de gehoornde man haar voorleest. Achter haar staat een clown, met in zijn hand een boek dat de titel Regelrecht draagt. Dat is ook de titel van het schilderij dat de Twentse broers Jan en Joep Gierveld in 1993 maakten. Een kwart eeuw hing het enorme doek in de hal van het gerechtsgebouw in Almelo. Vorig jaar be- sloot het gerechtsbestuur na de vierde klacht in meer dan twintig jaar klacht het schilderij weg te halen. Nu is het wegge- moffeld onder een trap in een voor publiek niet toegankelijke gang. “De inrichting van de rechtbank moet on- dersteunend zijn aan onze taak, namelijk onafhankelijke en deskundige recht- spraak”, motiveerde de president destijds het besluit. “Uit de klachten blijkt dat som- mige bezoekers de betekenis van dit schil- derij niet begrijpen en er aanstoot aan nemen. Dan doet dat afbreuk aan onze taak en daarom geven we het een andere plaats in het gebouw.” SUGGESTIEVE KOP Een clown voelt hij zich niet, de in 1956 geboren rechter Matthieu Verhoeven. En hij wil ook niet bekend staan als de Don Quichot uit Twente. Maar net als de pias op het schilderij van Gierveld of de protagonist uit de ro- man van Cervantes heeft Verhoeven het vermogen de werkelijkheid te verbeelden op een manier die niet ieder- een kan waarderen. Toen NRC Handelsblad op 4 december 2018 zijn Togacolumn publiceerde en daar een suggestie- ve kop boven zette – “Het bestuur van de rechtspraak is niet serieus te nemen” – reageerde de organisatie gepi- keerd. Gewoonlijk worden de columns van Verhoeven, die hij al jaren schrijft, doorge- plaatst op het intranet van de rechtspraak. Medewerkers kunnen een reactie achterla- ten. Het gerechtsbestuur reageerde op de column en daarna was de mogelijkheid om te reageren afgesloten. De column was zichtbaar, maar openlijke discussie erover werd gemeden. “Censuur”, oordeelden sommige medewer- kers gepikeerd. “Verhoeven is een nestbevui- ler”, mopperden anderen. Het woord ondermijning viel. De rechter zelf is er nogal laconiek onder. “De kop boven die column heb ik niet verzonnen”, zegt hij schouderop- halend op zijn werkkamer in het gerechtsgebouw in Al- melo. “Maar het verwijt dat ik het nest bevuil, vind ik ridicuul. Het vertrouwen in de rechtspraak is een groot goed en staat de afgelopen jaren onder spanning. Bin- “ALS COLUMNIST MOET IK HET ONGENOEGEN DAT IN DE RECHTSPRAAK BESTAAT KUNNEN BENOEMEN”