Mr.

Mr. 5 2019 / 55 HOGE RAAD ineens aan de andere kant van de tafel. Waar let je op bij benaderen van kandidaat-raadsheren? “Er is een bewe- gende aanbevelingslijst”, vertelt Corstens. “Bij een benoe- ming schuift steeds iedereen een plaats op en aan de voet komt er dan een plaats vrij. Als president ga je met de ka- mers praten, en dan weet je waar de vacatures komen. Als er binnenkort een civilist vertrekt, moet je dus een civilist op de aanbevelingslijst heb- ben. Je moet ook bepalen welk type persoon je wilt hebben.” De input van de kamers gaat naar een selectiecom- missie, waarin zes perso- nen zitten: drie raadshe- ren, twee personen van buiten de Hoge Raad en een technisch voorzitter. Die commissie doet een voor- stel aan de president, die dat voorlegt aan de ge- rechtsvergadering. Uitein- delijk stuurt de Hoge Raad een aanbevelingslijst met zes namen naar de Tweede Kamer. RUMOER Ondanks de strenge selectie kreeg Corstens twee keer te maken met politiek rumoer over voorgenomen benoe- mingenkwesties. De eerste keer ging dat over Ybo Buru- ma. Die had ooit een tijd in de programmacommissie van de PvdA gezeten. “Dat vond ik een sterke zaak voor de Hoge Raad; toen hij werd gekandideerd zat hij niet meer in die commissie. Maar bij de andere zaak, rond advocaat-generaal Diederik Aben, was het grote pro- bleem dat hij iets had gedaan dat niet zo verstandig was, namelijk zich als AG in een e-mail uitlaten over een zaak die nog diende. In die zaak stond de Hoge Raad zwakker. Maar misschien had ik toch moeten doorzetten...” Zowel Corstens als Feteris noemt de politieke achter- grond irrelevant. Van veel raadsheren is de politieke overtuiging niet bekend bij de collega’s, ook al overleg- gen ze intensief over thema’s met maatschappelijke ge- volgen. Hoogleraar Van Koppen: “De Hoge Raad wil geen extreme mensen hebben, maar die zijn eerder al door het systeem gefilterd. Rare jodocussen zijn al door de mand gevallen.” Heeft Corstens iets veran- derd in het benoemingsbe- leid? “Ik heb bijgedragen aan meer doorzichtigheid, onder meer door adverten- ties te plaatsen. Daarmee kwam ik tegemoet aan de bezwaren van de Tweede Kamer tegen coöptatie. En ik heb gezorgd dat er veel meer vrouwen kwamen. De eerste twee keer had ik lijs- ten met alleen mannen erop. Het verbaasde mij trouwens dat de Kamer daar niet over viel. Maar de volgende keer heb ik tegen mijn collega’s gezegd: ‘Ik laat me niet een derde keer naar de Kamer sturen met een lijst met alleen mannen’. En dat hielp: bij de laatste lijst die ik presenteerde was twee der- de vrouw.” Er zijn op dit moment dertien vrouwelijke en twintig mannelijke raadsheren bij de Hoge Raad. Feteris ging in grote lijnen verder op de door Corstens in- geslagen weg. “Ik heb nog meer de nadruk gelegd op de afstemming met de Tweede Kamer en de maatschappelij- ke oriëntatie van kandidaten. Rechtspreken is beslissin- gen nemen die maatschappelijke gevolgen hebben, dus het is van belang dat je weet wat je beslissing aanricht. Je moet daar een antenne voor hebben.” Peter van Koppen (Vrije Universi- teit): “De Hoge Raad wil geen extreme mensen hebben.” Geert Corstens (oud-president Hoge Raad): “Een smetteloze reputatie is essentieel.” FOTO: CHRIS VAN HOUTS Portretten van oud-presidenten in het gebouw van de Hoge Raad