Mr.

MR. 3 2020 / 3 MICHIEL VAN KLEEF managing editor (vankleef@mr-magazine.nl) Mr. is hét onafhankelijk magazine voor juristen. Het bericht, belicht en becom- mentarieert actuele zaken in de juridi- sche wereld. De oplage van Mr. is 20.000; het blad verschijnt zeven keer per jaar. Mr. heeft een website, www.mr-online.nl, en kent ook een we- kelijkse nieuwsbrief. Informatie over abonnementen: zie verderop onder Adreswijzigingen Redactieadres Donkere Spaarne 14 rd, 2011 JG Haarlem mail: redactie@mr-magazine.nl Redactie Michiel van Kleef (managing editor), mr. Alieke Bruins (nieuwsredacteur), mr. drs. Michel Knapen (nieuwsredac- teur), mr. Peter Louwerse (nieuws redacteur), mr. Karen Rijlaarsdam (eindredacteur), drs. Christa Rompas (bureauredacteur) Vaste medewerkers mr. Jurjen Boorsma (Arrest van de maand), drs. Michiel Rohlof (Dealma- kers), mr. Wouter Rohlof, mr. Henriette van Wermeskerken (Senior/junior) Fotografie Chantal Ariëns, Chris van Houts, Geert Snoeijer Website www.mr-online.nl Webmeester Bart Pronk, webmeester@mr-online.nl Uitgeverij Uitgeverij Mr. BV Paul Krugerkade 45A, 2021 BN Haarlem Charley Beerman (publisher) mail: beerman@mr-magazine.nl Ontwerp & vormgeving colorscan bv, www.colorscan.nl Drukwerkinkoop en productiebegeleiding RVV/Grafisch, Almere Media-advies Bas van Wooning (productadvertenties), 023 – 711 3200 mail: vanwooning@mr-magazine.nl Ko de Kort (personeelsadvertenties), 023 – 711 3200 mail: dekort@mr-magazine.nl Abonnementen Abonnementen zijn gratis voor juristen die als zodanig werkzaam zijn en voor wo-rechtenstudenten. Voor anderen: jaarabonnement € 124,50. Meer informatie: www.mr-online.nl/abonneren/ Adreswijzigingen alleen per e-mail en onder vermelding van abonneenummer (zie adresdrager) via abonnementen@mr-magazine.nl Niets uit deze uitgave mag zonder voor- afgaande schriftelijke toestemming van de uitgever openbaar worden gemaakt of verveelvuldigd. ISSN 1388-3372 Copyright Uitgeverij Mr. BV 2020 redactioneel Toen minister voor Rechtsbescherming Sander Dekker in oktober 2017 aantrad, kreeg hij met de sociale rechtshulp meteen een lastige klus. Het regeerakkoord had bepaald dat er geen cent extra zou komen voor de gefinancierde rechtsbijstand, maar een commissie onder leiding van toenmalig president van het Amsterdamse gerechtshof Herman van der Meer concludeerde enkele weken later al dat de sociale advocatuur jaarlijks 127 miljoen euro te - kortkomt. De commissie had op verzoek van het ministerie van Veiligheid & Justitie onderzocht of sociaal advoca - ten binnen het systeem van de gefinancierde rechtshulp een ‘normaal’ inkomen konden verwerven. Met andere woorden: of het voor advocaten binnen het bestaande rechtsbijstandsbudget van 450 miljoen euro mogelijk was om een inkomen van 5837 euro bruto per maand te verwerven, op basis van 1200 declarabele uren op jaarbasis. Dat bleek in de verste verte niet mogelijk. Er moest jaarlijks dus 127 miljoen bij. Geconfronteerd met dat dilemma heeft Dekker sinds zijn aantreden vooral zijn poot stijf gehouden. Hij noemde de grote uittocht van sociaal advocaten (200 in 2018) ‘niet verontrustend’, negeerde herhaaldelijk noodkreten van de Nederlandse Orde van Advocaten en bleef benadrukken dat de oplossing niet zit in meer geld, maar in het anders organiseren van het stelsel van rechtshulp. In november vorig jaar trok de minister toch de portemonnee. Onder druk van advocatenstakingen maakte hij voor 2020 en 2021 een bedrag van 36,5 miljoen euro vrij. En omdat sociaal advocaten door de coronacrisis minder inkomen hebben door een verminderde instroom van asiel- en strafzaken en omdat de rechtbanken minder zaken afhandelen, tastte de minister dit voorjaar opnieuw in de buidel voor een aantal tijdelijke regelingen: een extra voorschotregeling, een zittingstoeslag voor schriftelijke zittingen en tussen - tijdse declaratie voor extra uren in complexe zaken. Recent is daar een tegemoetkoming bijgekomen voor sociaal advocaten die meer dan twintig procent omzetverlies hebben geleden. Dat lijkt leuk, maar binnen de advocatuur wordt al gemopperd dat dit een makkelijk gebaar is waar waarschijnlijk weinig advocaten gebruik van kunnen maken. De vergoedingen zijn immers juist verhoogd. Zo modderen we maar door. De overheid lijkt rechtshulp vooral te zien als een kostenpost, in plaats van een essen - tiële pijler van de rechtsstaat die de zwaksten in de samenleving toegang geeft tot de rechter. Het navrante is dat burgers vaak juist door toedoen van diezelfde overheid in de verdrukking komen. Neem alleen al de kinder- toeslagaffaire. Me dunkt dat ook daarom de overheid burgers de instrumenten moet geven om zich tegen diezelfde overheid teweer te stellen. Doormodderen met rechtshulp