Mr.

MR. 2 2021 / 25 interview “OMDAT IK ALS RECHTER IN HET SYSTEEM WERK, MOET IK ME UITSPREKEN OVER MISSTANDEN” Die ontspanning kon ze goed gebruiken toen ze in 2018 voorzitter werd van de NVvR. Ze noemt de stap naar de NVvR logisch, omdat ze zich als kwaliteits- en intervisiecoördinator in de rechtbank steeds meer zorgen maakte over de be- zuinigingen, de werkdruk en de kwali- teit van de rechtspraak. “Ik vond daar- voor binnen de rechtbank onvoldoende gehoor.” Omdat er na het vertrek van haar voorganger Rosa Jansen geen voor- zitter meer was, nam Van Waterschoot die rol op zich. Maar medio 2019 werd haar gezin weer met harde overheidsbeslissingen gecon- fronteerd. “De Raad voor de Kinderbe- scherming, die jarenlang bij ons gezin betrokken is geweest en weet hoe belas- tend alles voor de kinderen was, juist die Raad adviseerde de rechter om een van de kinderen die was vastgelopen op school een strafvonnis wegens school- verzuim op te leggen.” Het onderzoek rammelde aan alle kan- ten, zegt Van Waterschoot. “De Raad hield vast aan zijn beleid dat in dit soort onderzoeken alleen feiten en omstandig- heden van het laatste jaar worden be- trokken. Terwijl de kinderen juist ook door beslissingen van de Raad zelf jaren- lang psychisch zijn belast met verhoren en onderzoeken, waardoor hun ontwik- keling op school telkens stokte! Pal na de rechtsstaatconferentie zat ik in december 2019 weer op dat voor mij bekende bankje in de rechtbank, waar ik met mijn kinderen al vaker had gezeten. Het straf- vonnis werd uitgesproken, zonder dat alle individuele en bijzondere omstan- digheden bekend waren. Als ik aan die beslissing terugdenk, krijg ik vaak nog tranen in mijn ogen. Ik vond het zo hard en onrechtvaardig. Ik ben toen een paar maanden uitgevallen op mijn werk.” Wat betekende dit vonnis voor uw ver- trouwen in de rechtspraak? “Dat was ik even kwijt.” En hebt u dat nu teruggevonden? “Ja, ik heb mijn toga weer aangetrokken. Dat de kinderen en ik ons lange tijd niet beschermd hebben geweten, bracht mijn geloof in de rechtsstaat even flink aan het wankelen. Tegelijkertijd geloof ik nog steeds dat burgers baat hebben bij een stevige rechtsstaat en in de be- scherming van burgers tegen overheids- handelen door een onafhankelijke rech- terlijke macht. Die gedachte van de rechtsstaat ligt in mij stevig verankerd. In ons gezin rapen we de scherven weer op en gaan verder. De kinderen zijn nu meerderjarig. Overheidsinterventies en procedures liggen hopelijk definitief achter ons. Met een van de kinderen gaat het nog steeds niet goed, maar we hebben hoop dat de situatie snel ver- betert.” AANDACHT VOOR MISSTANDEN Aan het eind van het interview zegt ze dat ze lang heeft nagedacht of ze haar verhaal op deze manier in de media wil- de doen. “Ik heb weinig behoefte om ons persoonlijk verhaal met de buiten- wereld te delen. Tegelijkertijd ontkom ik daar niet aan als ik aandacht wil vragen voor de misstanden in het systeem zelf. En omdat ik als rechter werkzaam ben in datzelfde systeem, vind ik dat ik me moet uitspreken.” •