Mr.

MR. 3 2021 / 53 Adam Kiolle (Blenheim) advocatuur “IK KAN IN NEDERLAND M’N VAK UITOEFENEN ZONDER LOKALE TOELATING, HEEL BIJZONDER” opzetten in Praag. Na twee jaar bij Derks Star Busmann in Berlijn besloot hij daar voor zichzelf te beginnen. BEROEPSAANSPRAKELIJKHEID Inmiddels heeft Adam Kiolle zijn unique selling point weten aan te scherpen: sinds maart 2021 is hij ook barrister en solicitor in Nieuw-Zeeland. Het common law systeem van Australië wijkt maar weinig af van dat van ‘buurland’ Nieuw- Zeeland. Studenten Australische recht krijgen ook Nieuw-Zeelands recht mee. “Inschrijving in Nieuw-Zeeland is vrij makkelijk als je al een Australische toe- lating hebt”, zegt Kiolle in perfect Neder- lands. “Een aanvullende opleiding is niet nodig.” Hij is beëdigd bij – natuurlijk – de rechtbank Blenheim, een stad in het noorden van het Zuidereiland. Die inschrijving had een verzekerings- technische reden. “We hadden de afgelo- pen jaren enkele zaken met Nieuw-Zee- landse aspecten. Maar echt adviseren daarover mocht niet: de beroepsaan- sprakelijkheidsverzekering geldt alleen voor werk naar buitenlands recht mits uitgevoerd door een advocaat die in die jurisdictie is toegelaten. Daarom was het verstandig dat ik ook Nieuw-Zeelands advocaat werd.” Daar procederen zal hij overigens niet doen: de reis is veel te duur en cliënten zullen dat niet willen betalen. Hij ziet die positie vooral als een keurmerk: cliënten weten dat ze met een geaccrediteerde deskundige te ma- ken hebben. Nu staat hij Nederlandse cliënten bij die in Australië en Nieuw-Zeeland zaken doen, en andersom. “Ik kan de jurisdic- ties vergelijken en adviseren welk recht het beste uitpakt. Een Nederlandse ad- vocaat die het Australische recht niet kent kiest zijn eigen recht, wat niet altijd in het belang is van de cliënt. Neem het agentuurrecht. In Nederland geldt het Europese regime waarbij de klantver- goeding voor de handelsagent bij het einde van de overeenkomst kan oplopen tot één jaar commissie. Maar dat geldt niet in Australië. Kies je voor het Ne- derlandse stelsel, dan is dat onnodig duur voor de Nederlandse principaal die met een Australische agent contrac- teert. Je kunt beter gaan voor Austra- lisch recht, maar dan moet je dat wel beheersen.” COLLEGIALE SFEER In Berlijn heeft Murk Muller nog een verschil geleerd met Nederland: hier staat de advocaat dichter bij de cliënt en verder af van de rechter, in Duitsland staat de advocaat dichter bij de rechter en verder af van de cliënt. “De Duitse rechter ziet je als collega, in Nederland voel ik een hiërarchie. In Duitsland los je de zaak in een collegiale sfeer op met de advocaat van de wederpartij en de rechter, hoewel er ook wel eens ruzie is. Een cliënt die een advocaat raadpleegt krijgt het gevoel alsof hij zijn zaak bij hem moet verdedigen; een Rechtsanwalt stelt zich een beetje op als een rechter. Duitse juristen zijn de beste ter wereld maar in hun communicatie met Neder- landse cliënten gaat het meer dan eens mis, waardoor ik genoeg werk heb.” OVERAL HETZELFDE Ook Wylia Parente heeft veel te maken met dubbele jurisdicties. Dat gaat ver- der dan het Italiaanse rechtssysteem ‘vertalen’: ook de verwachtingen die cli- ënten hebben van Italiaans recht moe- ten worden gemanaged. “Nederlanders stappen relatief gemakkelijk naar de rechter. Ik wijs erop dat een procedure in Italië zo maar tien jaar kan duren. Het mag dan wel je goed recht zijn, soms is het beter om andere oplossin- gen te zoeken.” Na zes jaar Bierens en een moeder- schapsverlof besloot Parente om de ad- vocatuur ook in Nederland te verlaten. Nu is zij privacyjurist op het EMEA- hoofdkantoor van het Japanse Epson (printtechnologie). “Ik wilde niet meer op een advocatenkantoor werken. Voor mij was het een goede ervaring als eerste baan in Nederland. Voor buitenlandse juristen in Nederland is het op de lange termijn leuker om in een écht internati- onale omgeving te werken. Daar zijn ook meer kansen. Ik heb nog wel eens gesolliciteerd bij een bekend Nederlands boutiquekantoor en hoewel ik ver kwam in de procedure en ze echt geïnteres- seerd waren, kozen ze voor een Neder- lander. Ik snap dat, het is ook safe voor een Nederlands kantoor. Buiten de gren- zen denken moet je maar durven. In Ita- lië zou trouwens een Nederlander pre- cies hetzelfde zijn overkomen. Zoals we in Italië zeggen: tutto il mondo è paese , ‘het is overal hetzelfde’.” • Murk Muller (Murk Muller Advocaten)