Mr.

MR. 2 2022 / 33 interview GEEN GEHEIMEN In eerdere interviews sprak u vrijuit over uw afkomst en privéleven. Dat uw vader uit de kast kwam, dat uw ouders gescheiden zijn. U stelt zich kwetsbaar op. “Ik zie dat niet als kwetsbaar. Het is gewoon wie ik ben, het is mijn achtergrond, daar heb ik helemaal geen geheimen over.” Heeft u vanuit die achtergrond meer aandacht voor diversiteit en inclusiviteit in de organisatie? “Of er een relatie is weet ik niet, maar diversiteit en inclusiviteit zijn belang- rijke onderwerpen voor mij. Mensen kunnen alleen optimaal presteren als iedereen in de werkomgeving zich geaccepteerd voelt. Ik geloof ook dat een diverse groep mensen betere besluiten neemt. Wat de ACM betreft: we zijn geen ideale afspiegeling van de Nederlandse samenleving, en daarom missen we sommige perspectieven. Naast ons streven om een diverse organisatie te worden, gaan we daarom als bestuur ook op zoek naar mensen die ons een ander perspectief kunnen bieden. Die bijvoorbeeld kunnen vertellen hoe mensen op een lage trede van de sociaal economische ladder aankijken tegen markten en tegen ons werk.” De ACM heeft daarom veel overleg met vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties, maar ook met individuen. “Iemand die grote indruk op mij heeft gemaakt is Tim ’S Jongers. Hij groeide op aan de onderkant van de samenleving, is lid van de Raad voor Zorg en Samenleving en stond bij de gemeenteraadsverkiezingen op de kandidatenlijst van de PvdA in Den Haag. Ik heb hem uitgebreid gesproken om beter te begrijpen hoe markten kunnen werken voor alle mensen, ook kwetsbare mensen. Dat is een ontzettend ingewikkelde opgave. Daarbij helpt het om een divers samengestelde organisatie te hebben.” Wat heeft u van hem opgestoken? “Heel basale noties, bijvoorbeeld de broccoli-paradox. Hulpverleners zeggen dat mensen gezonder moeten eten, meer broccoli. Dat gaat eraan voorbij dat mensen niet eens genoeg geld hebben om eten te kopen.” De ACM kampt met dezelfde blinde vlekken. “Wij helpen de consumenten, bijvoorbeeld met voorbeeldbrieven op ACM Consuwijzer, om meer zelfredzaam te zijn. Maar er is in Nederland een grote groep mensen die helemaal niet zelfredzaam zijn en niets hebben aan onze voorbeeldbrieven. We hebben contact gezocht met sociaal raadslieden en anderen die dicht bij mensen in een kwetsbare positie staan, om hen te kunnen helpen. We wijzen de helpers op de mogelijkheden die we hebben.” HOGE BOETES De ACM neemt het op voor de consument. Zijn boetes voor schending van consumentenrecht effectiever dan optreden tegen kartelvorming? “De ene keer is het opleggen van boetes effectief en de andere keer bereik je meer met een geleidelijke aanpak. Neplikes zijn bijvoorbeeld een wijdverspreid fenomeen. Hoe pakken we dat aan? Het begint met bewustwording, bekendmaken dat we ertegen optreden, een dwangsom opleggen. We kijken wat het meest effectief is. Het heeft helemaal geen zin om er één iemand uit te pikken en een hoge boete op te leggen. Veel mensen die neplikes en nep-reviews plaatsen weten helemaal niet dat ze iets fout doen, want ‘iedereen doet het’. Een ouderwets kartel is een ander verhaal. Dan helpen alleen hoge boetes.” Sinds u er zit, deelt de ACM meer en hogere boetes uit. Waarom is dat? “We hebben grote problemen gezien op markten waar we eerst minder naar keken. Op inkoopmarkten werden willens en wetens wetten overtreden. We hebben de Samsung-zaak gehad met verticale prijsbinding. Dat moeten we met hoge boetes bestraffen zodat iedereen de consequenties voelt en begrijpt.” De ACM verliest ook zaken, zoals die tegen de NS of de huizenhandelaren. Wat leert u daarvan? “Soms hebben wij het niet goed gezien. Soms hebben we de overtredingen goed gezien, maar hebben we de zaak niet goed genoeg onderbouwd. Soms zijn we het niet eens met wat de rechter heeft gezegd, maar daar leggen we ons uiteraard bij neer.” Snoep wil geen voorbeelden geven van zaken, want “dat is napleiten”. Hij voegt toe: “We leren constant. Een toezichthouder die al zijn zaken wint, daar is iets mis mee. Dan kies je je zaken kennelijk zo uit dat je niet kunt verliezen, dan laat je heel veel liggen. We pakken zaken naar eer en geweten op. Net zo min als een advocaat nooit kan zeggen dat hij al zijn zaken wint, kunnen wij nooit zeggen dat we al onze zaken overeind houden.” U bent eerder geneigd dat risico te nemen? “Dat weet ik niet. We kijken naar ons track record. We moeten 75 procent van onze zaken winnen. Anders dan een advocaat. Die mag 50-50 aanhouden.” De onderzoeken van de ACM kunnen heel ingrijpend zijn voor bedrijven. Vertaalt zich dat in schadevergoedingen als er niets aan de hand blijkt te zijn? “Ik vind dat we redelijke schadevergoedingen geven. We hebben na een verloren zaak tegen huizenhandelaren 40.000 euro per persoon aangeboden zonder dat ze daarvoor bewijs moesten aanleveren. Wie meer schade had, moest het aantonen, en wie het er helemaal niet mee eens was, kon naar de rechter stappen. Dat heeft een aantal huizenhandelaren gedaan en de rechter heeft die eis afgewezen. Dus…” • “DE ACM MOET, ANDERS DAN DE ADVOCATUUR, 75 PROCENT VAN DE ZAKEN WINNEN”

RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=