Mr.
54 / Mr. 1 2022 muraal tweede ingang werd verwijderd, het trappenhuis kwam weer centraal. Deu- ren werden vervangen (probleem daar- bij: de ontzettend dikke oude tussen- muur). Hendrikse: “Collega Rob van de Venne, bouwkundig goed onderlegd, heeft stad en land afgezocht om alle ma- teriaal te vinden dat nodig was. Zo ko- men de trap en een aantal deuren uit een klooster in Friesland!” Zaadmarkt 105 is een gemeentelijk mo- nument. Van Aanhold: “Daar heb je geen voordelen van, alleen nadelen – we wilden bijvoorbeeld het stoepje voor de deur een beetje afbakenen, en dat kost dan ontzettend veel geregel...” Hendrik- se: “Maar op deze plek midden in Zut- phen staan we echt met beide benen in de maatschappij. Tijdens pauzes kunnen we de stad in. Elke donderdag is de markt voor onze deur, en in september de kermis: dan is het écht bal!” • O ok al zitten ze al weer jaren op deze plek, ze vertellen graag over het pand. Frank van Aanhold, maat bij Voorink Advocaten: “Ons kantoor is opgericht in 1999. Tien jaar later wilden we verhui- zen. Aan de overkant bleek nummer 105 vrij plotseling leeg te komen, voorheen een bank en een accountantskantoor. Het leek wel een bouwkeet, maar we kochten het. De eerste drie maanden zijn we zelf gaan slopen: de balie eruit, glazen deuren weg. Daarna kwam de aannemer erin, een specialist in het in de oorspronkelijke staat terugbrengen van historische panden. Van de overkant konden we alles goed volgen.” Grinni- kend: “Uiteindelijk werd de verbouwing duurder dan de aanschaf.” Collega Aleide Hendrikse-Voogt: “Dit pand zit boordevol historie. De eerste vermelding dateert al van 1447. We zit- ten tussen het Oude Bornhof (vroeger een Begijnenhof) en de Drogenapstoren in. Een inmiddels dichtgemaakt onder- aards gangenstelsel verbond ons kantoor met tien panden hieromheen: waar- schijnlijk waren dat vluchtroutes.” In het pand speelde zich ook een stukje belangrijke juridische historie af: de lek- kende kraan die in 1909 aanleiding was voor het arrest ‘De Zutphense Juffrouw’ (ook wel: ‘Het Zutphense Waterleiding- arrest’; HR 10 juni 1910) bevond zich hier. Als herinnering hieraan kreeg Voorink bij opening in 2009 een kraan- tje op een houten plank van het Open- baar Ministerie. Hoewel het er heel oud uitziet is het niet de originele kraan. MONUMENT Ooit was het gebouw gesplitst en in tweeën gedeeld. Die aanpassing werd bij de verbouwing ongedaan gemaakt: de MONUMENTAAL KANTOORPAND
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=