MR. 3 2023 / 29 arrest van de maand Geen mietjes in Mokum De arena: de rechtszaal. De porseleinkast: de strafrechtelijke waarheidsvinding. De olifant: Huub Cleerdin, rechter-commissaris te Amsterdam. Waardoor rinkelden de porseleinen kopjes? door Jurjen Boorsma GENIET VAN DE REIS NAAR BRAZILIË, HANG ROND BIJ HET ZWEMBAD, WACHT OP DE GETUIGEN DIE NIET KOMEN De soms prettig eigenwijze Amsterdamse rechtbank kiest echter in een onderzoek (13/086065-22 en 13-107810-22) toch een andere lijn, en besluit nader onderzoek toe te staan naar op te geven ongeïdentificeerde SkyECC-gesprekspartners en twee mannen uit Brazilië (ik gok: cokezaak). Tsja. Brazilië. Ze voetballen daar beter dan dat ze rechtspreken. Als een slak en een Braziliaanse rechter tegen elkaar moeten hardlopen, dan wint de slak. De soms prettig eigenwijze rechter-commissaris Huub Cleerdin denkt hier zo het zijne van en schrijft in februari aan advocaten en rechtbank: ‘schieten we hier wel iets mee op’? Dat doet auw bij de advocaten die hem op zijn advocaats een termijn stellen en dreigen met wraking. Cleerdin schrijft terug: ik vind wat ik vind en dat mag ik vinden. Wraking volgt, want de advocaten vinden van niet. Deed u dit omdat u contact met het OM gehad hebt of zo? Nu rinkelt het porselein. Ik weet niet hoe groot de rode lap was waarop de advocaten hun wrakingsverzoek afdrukten, maar de grond dreunt als Cleerdin terugschrijft aan de rechtbank: “Schaamteloos hoe Wester de wrakingskamer op deze wijze voorlicht/-liegt. Hij schermt met artikel 6 EVRM, maar hij is na dit artikel gestopt met lezen (…) Of is mr. Wester niet uit op resultaat, maar op vertraging? Laten we elkaar geen mietje noemen, hij zou niet de eerste raadsman zijn wiens tactiek eruit bestaat dat vertraging goed uitkomt.” Hij moppert over de ‘dommigheid’ van de advocaten. Dat had hij niet moeten doen, oordeelt de wrakingskamer. Cleerdins teksten wekken de zorg dat hij onvoldoende professionele distantie kan opbrengen. Wraking toegewezen (ECLI:NL: RBAMS:2023:2388). In het spiegelpaleis dat Sky ECC en EncroChat heet, schuifelden afgelopen april rechter-commissaris Cleerdin en advocaten Wester en Van ‘t Land langs elkaar en zagen elkaar, uitvergroot. Het resultaat is best om te lachen, eventueel als boer met kiespijn. De advocaten lachten het laatst – voorlopig. Wat betreft Sky ECC: het is natuurlijk een schijngevecht, die juridische cryptoveldslagen. Een Europees politieteam met heel veel Nederlandse cybercops erin, zogenaamd onder Franse leiding, heeft in Frankrijk de servers gehackt van cryptotelefoondienst Sky ECC. De principiële vraag is of de Nederlandse advocatuur en de Nederlandse rechter de ‘Franse’ opsporingshandelingen mogen toetsen. We hebben Europese grondrechten, we hebben Europees consumentenrecht, we hebben Europese stikstofregels – waarom kan de Franse rode bourgogne wel op certificaat van oorsprong worden gecontroleerd, maar een Frans proces-verbaal niet? Het pragmatische antwoord is steeds dat onze geachte rechters die doos van Pandora op slot willen houden. Sorry raadsman. Interstatelijk vertrouwensbeginsel. Beginnen we niet aan. Sinterklaas komt uit Spanje en we gaan niet kijken uit welke haven de pakjesboot vertrokken is. In juli aanstaande doet de Hoge Raad prejudicieel uitspraak (ECLI:NL:PHR:2023:478) en ik ga je vertellen: deze zin staat erin. RITUELE DANS Cleerdin (zelf ex-advocaat) vergeet hier even dat zand in de machine strooien in de hoop dat de zaak verzandt een geaccepteerde strategie is in het rechtsbedrijf. Een rechter-commissaris moet drie aapjes zijn in gevallen als deze: niets horen, niets zien en niets zeggen. Geniet van de reis naar Brazilië. Hang rond bij het zwembad. Wacht op de getuigen die niet komen gaan. De advocaat wil aan het langste eind trekken, misschien wel het maandenlangste? Prima. Doe eens een cursusje in tussentijd, misschien wel anger management. Lees een dichtbundel. Houd je van de domme, over dommigheid gesproken. Maar laat je niet uit je tent lokken. Er zijn slechtere reisbestemmingen dan Copacabana. Die veroordeling komt vanzelf. Kijk in stille verwondering naar de rituele dans die strafrechtelijke waarheidsvinding heet en houdt u verre van de porseleinkast. Zit rustig en geduldig naast het open raam: gij zijt een reiziger en niemand kent uw naam (Jan van Nijlen, Bericht aan de reizigers). •
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=