MR. 4 2023 / 25 “OPENBAAR MINISTERIE EN BELASTINGDIENST ZIJN ALS EEN DOLLE LOSGEGAAN OP BOX’” WIE IS TIM DE GREVE? Tim de Greve (Leiden, 24 oktober 1975) studeerde eerst rechten in Groningen en later in Leiden. Hij was zelfstandig bedrijfsadviseur van 1998 tot 2002 en begon als advocaat bij Stibbe in 2003. Zijn grootvader was advocaat en zijn overgrootvader Frans de Greve was van 1855 tot 1877 de langstzittende president van de Hoge Raad. “Toch kom ik niet uit een juridisch gezin”, zegt hij. “Mijn vader was organisatieadviseur.” Er werd bij hem thuis flink gedebatteerd, en ook de jonge Tim deed daar volop aan mee. “Dat zat er van jongs af aan in, ik ben altijd een zelfstandige denker geweest. Als ik iets vond, dat zei ik dat gewoon. Dat maakt je geliefd en niet-geliefd. Omdat ik het debat leuk vind, was de keuze voor rechten voor mij logisch. Ik hou van het spel. Bij een zaak gaat het mes op tafel, maar daarna kan ik ook gezellig een biertje drinken met de advocaat van de tegenpartij.” De Greve is getrouwd, heeft twee kinderen (5 en 4 jaar) en is vrijwilliger bij Alzheimer Nederland. bij de provider van het bedrijf. De Greve: “Het OM wist van de toezichthouders dat wij onderzoek deden, wist ook dat onze onderzoeken diepgravend zijn en dat de cliënt zou leeglopen. Dan is het voor het OM wel fijn om stiekem een vertrouwelijk rapport van Stibbe te zien.” Zo kreeg het OM de beschikking over 3.115 e-mails tussen Stibbe en Box. ZO LEK ALS EEN MANDJE Stibbe ontdekte dat pas jaren later bij toeval, als bijvangst van een tuchtklacht van het OM tegen BDO, de accountant van Box. De klacht van het OM werd ongegrond verklaard, maar voor Stibbe was dit het sein om de aanval op het OM te openen, en rechters gingen daar een heel eind in mee. De Greve en Doorenbos kregen de beschikking over interne mails van het OM waaruit valt af te leiden dat officieren van justitie en opsporingsambtenaren wisten dat ze in overtreding waren door die mails te hebben. Het OM verweerde zich door te zeggen dat alle mails eerst worden beoordeeld door een geheimhoudersofficier en die beslist: wel of niet verschoningsrecht. Alles wat onder het verschoningsrecht valt wordt niet bekeken door de zaaksofficier en het opsporingsteam, stelde het OM. Maar Stibbe ontdekte dat dit systeem zo lek is als een mandje. Voordat de geheimhoudersofficier werd ingeschakeld hadden opsporingsambtenaren de vertrouwelijke mails al ingezien en verspreid. Om de waarheid boven tafel te krijgen eisten De Greve en zijn team interne mails en een intern logboek op. Daaruit bleek onder meer dat de geheimhoudersofficier heeft bevolen om alle geheime mails te vernietigen, maar omdat de zaaksofficier het daar niet mee eens was, is dat niet gebeurd. Ook kwam uit dat opsporingsambtenaren die niks met de zaak-Castor te maken hadden, in de dossiers konden kijken. Een groot aantal opsporingsambtenaren en officieren ging tijdens getuigenverhoren op de Stibbe-grill. De advocaten stelden venijnige detailvraagjes die de weg moesten effenen naar onderliggende waarheden. Vragen als: Zaten er tabbladen in die mappen met vertrouwelijke mails? Waarom zijn die tabbladen er nu uit? Misschien omdat u de e-mails heeft gekopieerd? Wie heeft die mappen vanuit het FIOD-kantoor in Eindhoven naar de geheimhoudersofficier in Den Bosch gebracht? O, was dat de teamleider van het strafrechtelijk onderzoek tegen Box die die mails helemaal niet mocht inzien? Ja, maar hij heeft beloofd er niet in te kijken. Waar is die map nu? In de kamer van het opsporingsteam. O, dus dan kan iedereen erbij? Ja. Et cetera. Vaak konden getuigen zich dingen niet herinneren, tot afgrijzen van De Greve. “Daar sta je dan, het is om woedend van te worden.” TWINTIG RECHTSZAKEN Tot nu stonden Stibbe en het OM (bijgestaan door de landsadvocaat Reimer Veldhuis van Pels Rijcken) in meer dan twintig civiele en strafzaken tegenover elkaar. Op de belangrijkste punten heeft Stibbe gelijk gekregen. De rechter oordeelde dat de IRS-brief overduidelijk vals was, wat haaks staat op de bewering van de opsporingsambtenaren. De rechter veroordeelde de boekhouder tot betaling van meer dan een miljoen euro aan Box en oordeelde dat in het dossier geen enkele aanwijzing te vinden is dat Box schuldig is aan fraude. De rechter is van mening dat het OM het verschoningsrecht van Stibbe structureel en langdurig heeft geschonden door de 3.115 e-mails in beslag te nemen. Ook is volgens de rechter komen vast te staan dat mensen van het opsporingsteam en het OM de vertrouwelijke e-mails hebben gelezen en verspreid. Daarnaast heeft de Hoge Raad in deze zaak voor het eerst geoordeeld dat iedere advocaat een eigen recht heeft om het OM wegens schending van verschoningsrecht aan te spreken. “Wat is groter?” vraagt De Greve zich af. “Het klakkeloos overnemen van de aaninterview
RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=