Mr.

Mr. 6 2018 / 55 rige stagiaire Fastré terecht omdat hij goed Frans spreekt. “Dat was even slik- ken”, herinnert hij zich. “Ik was toen toch liever met iets gemakkelijkers begonnen. Maar dat heb je in dit vak niet voor het kiezen. Ik was ook trots dat het kantoor mij hiervoor het vertrouwen gaf. Ik lag er wel wakker van.” AFBREUKRISICO Jonge advocaat-stagiaires kunnen niet vroeg genoeg in het diepe wor- den gegooid, vindt Bernard de Leest, lid van de Algemene Raad van de Nederlandse Orde van Advocaten (NOvA) met de beroeps- opleiding in zijn portefeuille. “Grote ver- antwoordelijkheid dragen is inherent aan het werk van advocaat. Als je niet kunt om- gaan met het gevoel dat je grote verant- woordelijkheid draagt, heb je niet het goe- de beroep gekozen.” Volgens De Leest gebeuren in dat diepe STAGIAIRES BERT FASTRÉ: “ALLE ADVOCATEN KAMPEN IN HET BEGIN MET ONZEKERHEID” Rechtenstudie: Universiteit Maas- tricht • Beroepsopleiding: Paulussen Advocaten, Maastricht • Nu advocaat bij: Paulussen Advocaten, Maastricht Bert Fastré (31) begon als stagiaire met- een met – financieel gezien – zijn meest omvangrijke zaak; het ging om een vor- dering van ruim drie miljoen. De zaak was cruciaal voor de overlevingskansen van de cliënt. Die ging gedurende de ja- renlange procedure ook daadwerkelijk failliet. “Ik werd hiermee in het diepe gegooid. Het was een uit- daging me in het ingewikkelde dossier te verdiepen en ik kreeg goede ondersteuning van het kantoor. Maar in het begin blijf je ’s avonds denken: ‘heb ik alles eruit gehaald wat erin zat?’ Dat hoort erbij.” Fastré meent dat hij het dossier goed heeft aange- pakt. Voor het faillissement van de cli- ënt treft hem persoonlijk geen blaam. “Later hebben we verder geprocedeerd voor de curator en kwam het tot schik- kingsonderhandelingen.” Fastré voelt verantwoordelijkheid voor het belang van zijn cliënten, maar relati- veert de druk tegenwoordig door zich voor te houden dat in zijn werkgebied de belangen doorgaans alleen op geld waardeerbaar zijn. “Er hangen geen mensenlevens van af.” Wat de vliegende start hem heeft gegeven, is vertrou- wen dat hij het werk aankan. “Bijna alle advocaten kampen aan het begin van hun carrière met onzeker- heid daarover. Als ik met anderen praat, merk ik dat we allemaal hetzelfde meemaken. Maar je moet gelo- ven in jezelf.” Bernard de Leest (NOVA/Zumpolle Advocaten): “Soms hebben stagi- aires de neiging het probleem van hun cliënt over te nemen.” V ijftig paar priemende ogen keken Mark van Tuijl aan. Hij had zelf de besprekingen gevoerd over doorstart of veiling van dit metaalbewerkingsbe- drijf. Het was het laatste geworden. Nu ging hij de mede- werkers vertellen dat hij, als curator, hen ging ontslaan. Hij was eerstejaars advocaat-stagiaire en 25 jaar oud. “Als curator ben je er voor de schuldeisers, maar je bent niet tegen de failliet”, zegt Van Tuijl nu daarover. “Je weet dat sommige van die metaalbewerkers, zeker als ze in hun eentje een gezin moeten onderhouden, zwaar in de problemen komen. Dan voel je de verantwoordelijkheid wel op je drukken.” Hij kan inmiddels terugkijken op honderden afgewikkelde faillissementen en heeft als cu- rator al zeker 2500 mensen ontslagen. TROTS Het komt veelvuldig voor dat advocaat-sta- giaires snel en op jonge leeftijd grote ver- antwoordelijkheden krijgen te dragen; soms al onmiddellijk. Zo was de allereerste zaak van Bert Fastré een ingewikkelde han- delszaak met internationale aspecten over een vordering van ruim drie miljoen euro. De Franse cliënt dreigde bij een slechte af- loop failliet te gaan. Het dossier kwam zes jaar geleden op het bordje van de toen 25-ja- “JONGE STAGIAIRES KUNNEN NIET VROEG GENOEG IN HET DIEPE WORDEN GEGOOID”