Mr.

Mr. 9 2018 / 29 “MET DIE 125 POLITIEMENSEN EXTRA ZITTEN WE ER WEER BOVENOP. MAAR GENOEG? NEE” INTERVIEW chemicaliën in beslaggenomen, net als duizenden kilo’s eindpro- duct en meer dan driehonderd wa- pens. Dat heb je uit de markt ge- trokken. Of dat een druppel op de gloeiende plaat is of een substanti- eel deel? Weten we niet. We weten wel dat de vraag niet afneemt, ook de buitenlandse vraag groeit. Maar successen zijn er dus wel degelijk. Je kunt echter niet weten of je suc- cesvol bent in algemene preventie of in de awareness bij mensen. Dat laatste is ook een doel. Als iemand een groot feest geeft en er wordt met vijftigduizend euro cash afge- rekend, dat moet de organisatie zich bedenken: kan dat wel?” SPEERPUNT Hoe verleidelijk is het om die vraag met ‘ja’ te beantwoor- den, want ‘ieder mens heeft zijn prijs’. Dat riekt naar dweilen met de kraan open. Van Thiel werpt dat van zich af. “Het OM is geen curatieve instelling. We moeten ook de norm aangeven. Het strafdoel is: speciale preventie. Wie achter de tralies zit kan geen delicten meer plegen. Maar ons doel is ook generaal preventief. Als je laat zien dat de pakkans is toegenomen, hoop je dat je mensen zo kunt beïnvloeden dat ze zich drie keer achter de oren krabben voordat ze met criminelen in zee gaan.” Maar ís die pakkans wel toegenomen? De ambities zijn in ieder geval groot. Ondermijning is sinds het vorige kabi- net een van de speerpunten van het ministerie van Justi- tie en Veiligheid. Er komt speciale ondermijningswetge- ving. De mogelijkheid van een bestuurlijk verbod op motorbendes wordt onderzocht. Er wordt gewerkt aan een Ondermijningsfonds, waar eenmalig honderd mil- joen euro in wordt gestort, en daarna tien miljoen per jaar. De Wet Bibob (Bevordering Integriteitsbeoordelingen door het Open- baar Bestuur; red) – een belangrijk onder- mijningsinstrument – wordt uitgebreid tot meerdere sectoren. En neem de zuidelijke parketten. “Sinds ruim drie jaar zijn er 125 politiemensen om op al dit soort meldingen te acteren. Vroeger bleef een melding wel eens op de stapel liggen – overvallen en in- braken gingen meestal voor. Deze 125 hou- den zich alleen bezig met ondermijningszaken. Alleen daardoor al is de pakkans vergroot.” Van Thiel is blij met die extra politie-inzet, maar denkt niet dat het voldoende is. “In de strafrechtketen hebben we altijd een handhavingsprobleem. Er is altijd een te- kort. Extra problematisch is het dat we als OM in BOPZ- zaken een veel grotere rol hebben gekregen. Verwarde personen kosten ons veel tijd en energie. Ook bij jeugd, gezinnen en zeden is het takenpakket uitgebreid, even- als bij slachtofferbejegening. Daarmee kwam de slacht- offerloze criminaliteit wat in de verdrukking. Maar met die 125 man extra zitten we er weer bovenop. Maar ge- noeg? Nee.” CONVENANT Dan is het goed dat het OM niet de enige is die achter de bad guys aan zit. Ondermijning is juist op de kaart gezet doordat ook gemeenten ermee te maken kregen én actie ondernamen. Daar ging wel eens een alarmbel af. Weer een autoverhuurbedrijf in onze gemeente? Weer een kap- perszaak? Weer een zonnebankstudio? Op z’n minst ver- dacht – want ideale witwasbedrijfjes. De handen werden in elkaar geslagen door gedecentraliseerde overheden, OM, Douane, Belastingdienst, FIOD, IND, UWV en enkele andere instan- ties, en samen tekenden ze in 2014 het RIEC- convenant. Tien Regionale Informatie en Expertise Centra (RIEC’s) en het Landelijk Informatie en Expertise Centrum (LIEC) richten zich nu op de bestrijding van onder- mijnende criminaliteit. Binnen dat conve- nant kunnen alle instellingen onderling in- formatie inbrengen en uitwisselen. Volgens Van Thiel is dat dé manier om ondermijning aan te pakken. Dat kan heel klein beginnen. “Als iemand voor de derde keer in een jaar een nieuw paspoort aanvraagt omdat het vorige is kwijtgeraakt, dan moet daar een rode

RkJQdWJsaXNoZXIy ODY1MjQ=