Mr.

Mr. 5 2018 / 47 WIJ SPRAKEN VOOR DIT ARTIKEL MET: Raymond Arnoldus, advocaat bij Bierens Incasso Advocaten Anke Feenstra, advocaat bij Hertoghs Advocaten Hans Vogels, deken van het arron- dissement Limburg Jan de Wit, lid College van Toezicht Nederlandse Orde van Advocaten “ALS EEN PATROON VERDER MOET MET EEN STAGIAIRE, SCHRIJFT HIJ SOMS TOCH EEN LOVENDE VERKLARING” ADVOCATUUR een hoop gedoe. Maar aan de andere kant moet je er ook principieel in staan. Dat vereist balanceren.” Arnoldus erkent dat onterecht een stageverklaring ver- strekken niet kan, “maar als er maar ergens een klein gaatje is krijgt zo’n stagiaire toch zijn verklaring. Het is gewoon erg zuur als het voor de stagiaire verkeerd af- loopt. Je moet echt de overtuiging hebben dat iemand het niet kan. En als dat het geval is houden stagiaires de eer wel aan zichzelf.” Hij heeft wel een tip voor patroons. “Binnen grote kantoren kunnen zij onderling in zo’n ge- val wel overleggen over een stagiaire. Bij kleine kantoren is dat veel lastiger, die kunnen beter een ‘kruisoverleg’ or- ganiseren, met advocaten van andere kantoren.” KANTOORBEZOEKEN Ook Hans Vogels, deken in het arrondissement Limburg, kent de problematiek van de onterecht verstrekte stage- verklaringen. “Maar bij ons gebeurt dat niet”, zegt hij. Dat heeft alles te maken met de beperkte omvang van het arrondissement: achthonderd advocaten, en jaarlijks stromen er dertig tot veertig stagiaires in. Vogels: “Of een jonge jurist zijn ‘rijbewijs’ zal halen, wordt al aan het begin van de stageperiode bepaald. Stagiaires kunnen pas met hun stage beginnen als we het gevoel heb- ben dat ze het traject met goed gevolg zullen doorlopen. Hier in het zuiden krijgen alle nieuwe stagi- aires direct een gesprek met de deken. We zijn een klein arrondissement, intensief con- tact is dus mogelijk. Verder is er ruimte voor uitgebreide kantoorbezoeken. Onze mento- ren hebben zo’n zeven stagiaires onder hun hoede en dat is overzichtelijk. We hebben dus voldoende mogelijkheden om de vinger aan de pols te houden. Daarom komen geval- len van ten onrechte verstrekte stageverkla- ringen hier niet voor.” Wel kan er tijdens de stage ‘ruis’ optreden, erkent Vogels. Een stagiaire kan persoonlijke problemen krijgen, zoals een ziekte. Hij kan het traject te zwaar vinden. Een klik met het kantoor kan ontbreken. “Dat wordt aan mij ge- meld, soms door de patroon, soms door de stagiaire zelf – afhankelijk van wat er speelt.” Ook Vogels zegt dat raad van de orde aan het einde van de rit wel heel goede argumenten moet hebben om een stage- verklaring te weigeren. “Natuurlijk is het in het belang van een kantoor om een stagiaire, waarin drie jaar fors is geïnvesteerd, te behouden – zelfs als er aanwijzingen zijn dat deze niet aan de maat is. Dat is die perverse prikkel waarover het college spreekt. Maar als een patroon een sta- giaire in dienst wil houden terwijl hij het vak eigenlijk niet aan kan, schiet hij zichzelf in de voet. Als zoiets zich voordoet – en hier in Limburg ken ik dergelijke gevallen niet – dan heeft ook de patroon gefaald. Daarom is het goed dat in veel arrondissementen patroons een verplichte cursus moeten volgen.” In Limburg hoeft dat nog niet, maar dat gaat in de toekomst wel gebeuren. SCHEIDING Hoe kan het probleem van de onterechte stageverklarin- gen verder worden voorkomen? De Wit van het College van Toezicht: “Bij de consultatie over de vernieuwing van de beroepsopleiding – het project BA 2020 – heeft het college als suggestie meegegeven om een scheiding aan te brengen tussen enerzijds de stageverslagen en de stagever- klaring, en anderzijds een verklaring of li- centie om de carrière in de advocatuur te kunnen voortzetten. In de stageverslagen en de stageverklaring wordt dan alleen te- ruggekeken en beoordeeld of de stagiaire aan de (formele) stageverplichtingen heeft voldaan.”