Mr.

56 / Mr. 3 2018 LEZEN E en experiment waarin een mis- daadverslaggever en een prominent strafrecht- advocaat voor een half jaar penvrienden worden re- sulteerde in de bundel PS: dit is vertrouwelijk . Gerard Spong en Peter R. de Vries schreven elkaar in die pe- riode e-mailberichten die vervolgens werden gebun- deld. Het idee is goed. De schrijvers zijn professio- neel gezien elkaars tegenpolen. Spong verdedigt en De Vries klaagt aan. Beide heren hebben bovendien een beroep dat door geheimhouding is omringd. Een vertrouwelijke briefwisseling tussen hen kan dan ook zeer lezenswaardig zijn voor de buitenwereld. Die verwachting komt niet uit. Spong en De Vries schrij- ven elkaar over hun werk, actualiteiten en over hun privéleven. Heel vertrouwelijk is het na- tuurlijk niet en dat zie je terug in de brieven. Ze willen elkaar bijvoorbeeld niet schrijven op welke partij zij stemmen (al zijn ze allebei “tegen Wil- ders”) en De Vries wil niet “publiekelijk zeggen” welke beveiligingsmaatregelen hij in het kader van zijn beroep moet treffen. Hun beroepsgeheimen geven de schrijvers ui- teraard al helemaal niet prijs in de cor- respondentie, maar dat mag de lezer – ondanks de titel – ook niet verwachten. De rem zit er in ieder geval duidelijk op. Dat betekent overigens niet dat er geen details in de briefwisseling worden ge- deeld die doorgaans ver- trouwelijk blijven. Maar dat Spong op “wat bleke, schriele industriële scharminkels” valt en dan“het liefst zo onbe- haard mogelijk” is denk ik niet de informatie waar de gemiddelde lezer op hoopte. KROMME TENEN Zoals verwacht voeren de tijdelijke penvrienden ook discussies over – met name – het strafrecht, eigenlijk zoals De Vries ook met zijn gasten in zijn programma De Raadkamer doet. Groot voordeel van de discussies in dit boek is dat De Vries geen gespreksleider is en dat hij Spong dus niet in zijn betoog kan onderbreken. Dat scheelt een hoop kromme tenen. Hoewel de standpunten vaak voor- spelbaar zijn, zijn met name de brieven van Spong zo nu en dan le- zenswaardig. Dat komt vooral door zijn vlijm- scherpe wijze van beto- gen, waarin ook de nodige humor is verwerkt. De heren zoeken in hun brieven ook naar overeen- komsten tussen hen bei- den. Die vinden ze bijvoor- beeld in de sportprestaties van hun zoons en hun gedeelde verontwaardiging over het gebrek aan parkeerplaatsen bij de Rechtbank Den Haag. Ook vinden ze het beiden vervelend dat zittingen wel eens uitlopen. De vraag is of het zo lezens- waardig is dat de twee‘opponenten’ el- kaar daarin blijken te kunnen vinden. Het boek leest als een marathonuitzen- GROOT VOORDEEL VAN DE DISCUSSIES IN DIT BOEK IS DAT DE VRIES SPONG NIET IN ZIJN BETOOG KAN ONDERBREKEN DE REM ZIT ER DUIDELIJK OP Strafpleiter Gerard Spong en misdaadverslaggever Peter R. de Vries bundelden hun mail-correspondentie in het onlangs verschenen boek PS: dit is vertrouwelijk . Strafrechtadvocaat Thomas Felix las het op verzoek van Mr . en trof weinig spannende geheimen aan. DOOR THOMAS FELIX GERARD SPONG & PETER R. DE VRIES, PS: DIT IS VERTROUWELIJK, BALANS + DE VLIJMSCHERPE BETOGEN VAN SPONG - DE TITEL DEKT DE LADING VAN DE CORRESPONDENTIE NIET * * * * * ding van De Raadkamer, waarin De Vries zijn gast wél voldoende ruimte geeft om een afwijkende mening te ventileren en waarin de reclameblokken worden ge- vuld door shownieuwsachtige items over het privéleven van de twee schrijvers. Als u dat als muziek in de oren klinkt is dit boek een must-read. Eerlijk gezegd zap ik al snel weg. PS: dit is vertrouwelijk. Thomas Felix is partner bij De Roos & Pen in Amsterdam.