Mr.

Mr. 2 2018 / 15 BLOGS LEES DE VOLLEDIGE BLOGS O P WWW.MR-ONLINE.NL Als je van dezelfde generatie bent als ondernemend jurist MARIJN ROOYMANS ken je ze nog van de kindertelevisieprogram- ma’s op woensdagmiddag: “Hoi ik ben Den- nis, ik ben vier jaar en ik doe Woody Wood- pecker na…” Zo’n gevoel krijgt Rooymans ook altijd als hij solo juridische entrepreneurs zich hoort presenteren als ‘kantoor’. “Een ad- vocatenkantoor kun je wel hebben , maar na- tuurlijk niet zijn . Toch hoor je het mensen best vaak zeggen, ‘ik ben een advocatenkantoor’. Waarom doen ze dat, waarom proberen ze de indruk te wekken van een pand met allemaal juristen erin?” Strafrechtadvocaat WILLEM JAN AUSMA (Ausma De Jong) gaat in op de teleurstellende reactie van staatssecretaris Dekker na het togaprotest begin februari in Den Haag, toen zo’n 350 advocaten bij de Tweede Kamer de- monstreerden. “Advocaten laten als het even kan hun cliënt niet zitten, maar de vraag is voor hoe lang nog. De werkzaamheden waar geen of een geringe vergoeding tegenover staat nemen toe en in bepaalde gevallen be- taalt de advocaat de reiskosten uit eigen zak. Is het niet tijd voor echte acties?” Hoe schadelijk is hard werken? Lange dagen maken is op zich niet schadelijk, zo stelt coach en vaardigheidstrainer RÜNA HONIG . Het is de manier waarop we werken: boven- menselijke prestaties van jezelf eisen (‘over- achieven’) en dan ook nog eens hoge eisen aan je leven stellen. Werk niet meer dan vijftig uur per week, maak van je leven geen hoge- drukpan en doe gewoon wat er van je wordt verwacht en doe dat goed, zijn een paar tips van Honig om overbelasting te voorkomen. Rechtsfilosoof HENDRIK KAPTEIN (Universiteit Leiden) dacht terug aan het thema van afrekening in de film Three billboards toen de nieuwe minister van rechtsbescherming nog meer confrontatie van verdachten en slachtof- fers ter zitting wilde. Die afrekening doet het goed in ressentimentele tijden, maar begin liever in het begin: doe meer aan preventie ‘HOI, IK BEN EEN ADVOCATENKANTOOR’ én aan echte slachtofferhulp, zo snel mogelijk na het delict. Modderman schreef het al: “Het doel der strafwet zal juist dan het best bereikt worden, wanneer zij nooit behoeft te worden toegepast.” Het populisme zet overal in de westerse wereld de waarden van de democratische rechtstaat on- der druk. Diverse auteurs stellen dat het contraproductief is om boze burgers rechtstatelijk de les te lezen, maar, zo vraagt onderzoeker WOUTER DE BEEN (Erasmus Uni- versiteit Rotterdam) zich af, hoe kan een cul- tuur van rechtstatelijkheid worden bevorderd zonder het erover te hebben? Advocaat EMMA DE BOER (Vallenduuk Advocaten) is een georganiseerd mens. De vriezer is altijd gevuld met reservehap- jes voor alle gelegenheden, de weekbood- schappen worden in het weekend gedaan en voor alle huishoudelijke taken is een vast mo- ment van de week. Helaas kent haar georga- niseerdheid een dode hoek. In die dode hoek liggen haar sleutels… Rechter DORY REILING (rechtbank Amsterdam) reageert op de togacolumn van haar collega Matthieu Verhoeven in NRC . Die wees daarin op stijgende kosten en langere duur van de digitalisering in de rechtspraak. Leveranciers zouden de rechtspraak‘in de klem’ hebben. Maar als digitaliseren moeilij- ker blijkt dan gedacht, moeten we dan maar niet digitaliseren? Masterstudent ELINE DUYVIS blogt onder de titel ‘Emotionele meltdown’ over haar tentamen verzekeringsrecht, dat twee da- gen tevoren van een schriftelijk in een mon- deling tentamen werd veranderd. Daar was ze niet blij mee. “Tijdens een mondeling kun je niet even door naar de volgende vraag of ge- woon beginnen bij de laatste. Je kunt niet door je wetboek bladeren in de hoop dat je vanzelf het antwoord tegenkomt. De regie ligt bij de docent in plaats van bij jou.” De megaschikkingen met grote ondernemingen zijn zonder rechterlijke toetsing een vorm van private justice , schrijft juri- disch journalist LEX VAN ALMELO in zijn blog ‘Met ‘de schik’ vrijkomen’. De top van bedrij- ven wordt zelden vervolgd. De Raad voor de rechtspraak pleit er volgens Van Almelo dan ook terecht voor om die schikkingen voortaan te laten controleren door de rechter. Je bent geboren en opgegroeid in Curaçao, studeert bijna af aan de Universiteit Leiden in zowel civiel als financieel recht en staat voor de keuze: terug naar je geboorte- eiland of toch nog een paar jaartjes aan de slag in Nederland? Een lastige beslissing. JOËL FELIDA , junior associate bij VanEps Kunneman VanDoorne op Curaçao, keerde terug naar ‘zijn eiland’ en heeft daarvan nog geen minuut spijt gehad. “Curaçao is klein, maar dat betekent niet dat je als advocaat ook alleen te maken krijgt met kleine, lokale za- ken. Integendeel!” Onder de titel ‘Dagboek van een stagiaire’ bloggen twee stagiai- res beurtelings over hun ervarin- gen. STAGIAIRE Y heeft nog een paar maanden te gaan voor het einde van haar stageperiode. Maar wat heeft de afgelopen drie jaar haar opgeleverd? Wil ze dit werk nog wel vijf jaar blijven doen? Of moet ze een heel ander pad inslaan? De tijd zal het leren. Het nieuws in januari over de compulsory liquidation van het gro- te Britse bouwbedrijf Carillion heeft veel vragen opgeworpen en ligt ook politiek erg gevoelig in het Verenigd Koninkrijk. Had dit kunnen wor- den voorkomen? Zag men dit aankomen? En zijn de, rijkelijk beloonde, bestuurders aan- sprakelijk voor dit bedrijfsfalen? PETER DECLERCQ , Engelse solicitor en partner in Londen bij Morrison & Foerster, gaat kort in op hoe er in deze situaties in het Verenigd Koninkrijk naar bestuurdersaansprakelijk- heid wordt gekeken.