Mr.

Mr. 2 2018 / 45 In het traditionele boodschappen doen zit veel inefficiency, betoogt Hustinx. Ga maar na: de hele bezorgketen (leverancier – distri- butiecentrum – opslag – supermarkt – op- nieuw opslag – vakken vullen – klant, en tel daarbij nog al het vervoer op) bevat een fors aantal stappen die overbodig zijn bij online boodschappen doen. De traditionele aanbie- ders kunnen volgens Hustinx die efficiencys- lag onvoldoende maken omdat ze redeneren vanuit de stenen supermarkt. Picnic kan dat wel. “Wij brengen de kosten naar beneden door juist niet te denken als een stenen supermarkt.” Geen grote voorraden dus, omdat de online super de producten pas bij de leverancier bestelt nádat de klant de bestelling heeft gedaan. Die producten worden verzameld in een dis- tributiecentrum, naar hubs (verdeelpunten) gebracht en van daaruit met elektrische autootjes naar de klant ge- transporteerd. Vervolgens wordt ook het probleem van de wachttijden opgelost. Want door algoritmen kan Picnic op basis van ervaringsfeiten precies berekenen welke route die autootjes het best kunnen nemen, hoe lang ze er over doen, hoeveel tijd het kost om de boodschappen af te leveren et ce- tera. Hustinx: “Picnic doet de bezorging, net als de melkboer vroeger, op een vaste tijd en kan nauwkeurig berekenen hoe laat het autootje bij mevrouw Jansen in Zoeter- meer voor de deur staat.” Dus: adieu wacht- tijden. De klant ziet die voordelen inmiddels ook. Het bedrijf groeide in twee jaar van dertig naar 1400 man personeel en bedient 85.000 klanten. Bijkomend voordeel van de werkwijze: geen voedselverspilling en geen uitstoot van fijnstof bij het bezorgen. RISICOMINNEND En wat is de meerwaarde van Hustinx in een techbedrijf? Een De Brauw-alumnus brengt wel wat bagage mee, na- tuurlijk. “Je leert er analytische vaardigheden, switchen tussen taken en snel ter zake komen. En het is nuttig dat je kennis hebt van de grotemensenwereld.” Een beetje “IK WILDE GRAAG PARTNER WORDEN, MAAR HOEFDE NIET PER SE PARTNER TE BLIJVEN”