Op een rustige dinsdagochtend ontving ons kantoor een telefoontje van de heer Eugène Rhuggenaath, minister-president van Curaçao. Zijn vraag: of we diezelfde middag voor het Land konden optreden in een kort geding. Natuurlijk! Ik was de gelukkige advocaat-stagiair die mocht helpen dit kort geding voor te bereiden en stond bij het ontvangen van mijn instructies meteen op scherp. Dit was namelijk niet zomaar een rechtszaak. Bij verlies was er een reële kans dat Curaçao zonder brandstof en elektriciteit kwam te zitten. Iets dat je je in Nederland bijna niet kan voorstellen, maar waar je als advocaat in de Cariben ineens mee kan worden geconfronteerd.
Een week voor het telefoontje van de minister-president was, zoals ook inmiddels in Europees Nederland bekend, beslag gelegd op de olievoorraden van PDVSA, de staatsoliemaatschappij van Venezuela. PDVSA heeft bij meerdere partijen grote schulden. Zo ook bij ConocoPhilips, een Amerikaans olieconcern dat in 2007 constateerde dat een gedeelte van haar bezittingen door de toenmalige regering van Venezuela werd genationaliseerd. ConocoPhilips ging daartegen in beroep bij de Internationale Kamer van Koophandel, die na bijna tien jaar lang procederen tot een finale uitspraak kwam en PDVSA veroordeelde tot betaling van 2 miljard dollar aan ConocoPhilips. Met deze uitspraak in de hand heeft ConocoPhilips vervolgens beslagverlof gevraagd bij de rechter te Curaçao. Dit beslagverlof is hen verleend en ConocoPhilips heeft beslagen laten leggen op (onder andere) de olie van PDVSA. Omdat ConocoPhilips op alle olie van PDVSA die aanwezig is op Curaçaos grondgebied en op Curaçaose wateren beslag zou kunnen laten leggen, besloot PDVSA de toevoer van olie naar Curaçao helemaal stop te zetten.
Deze olie is op Curaçao echter hard nodig. De raffinaderij op het eiland verwerkt de ruwe olie tot geraffineerde olie, die vervolgens door verschillende bedrijven wordt gebruikt om brandstof te leveren, water te zuiveren of elektriciteit op te wekken. Met andere woorden: zonder de aanvoer van ruwe olie houdt Curaçao op met functioneren. Om dit te voorkomen diende de raffinaderij, samen met de lokale leverancier van brandstof en elektriciteit, een verzoekschrift in tot kort geding bij het Gerecht in Eerste Aanleg van Curaçao. Inzet: opheffing van de beslagen, zodat de olietoevoer weer zou worden hervat en de brandstof- en elektriciteitsvoorziening op het eiland gewoon kon worden voortgezet. De rechter erkende het spoedeisend belang van de zaak en besloot dat het kort geding nog de volgende dag zou dienen.
Dat brengt ons terug bij de betreffende, tot dan toe rustige, dinsdagochtend. In theorie is het Land Curaçao niet direct geraakt door de beslagen, omdat de betreffende olie geen eigendom is van het Land. Gezien de grote maatschappelijke gevolgen die de beslagen teweeg zouden brengen wilde het Land zich echter wel voegen in het kort geding en schakelde ons kantoor in. Aan de slag dus! Het pleitwerk tijdens een zaak als deze werd uiteraard overgelaten aan de doorgewinterde litigators van ons kantoor, maar als advocaat-stagiair was ik wel van A tot Z betrokken bij de zaak. Een ontzettend leerzaam proces. Mijn bijdrage bestond uit het zoeken van ondersteunende jurisprudentie en daarnaast was ik aanwezig bij het kort geding. Daar kon ik zeker niet achterover leunen. In het heetst van de strijd en vlak voor ons repliek checkte ik nog plots opgekomen feiten en argumenten. We verlieten de rechtszaal met een goed gevoel en dat bleek niet ongegrond.
Een paar dagen later, net voor het weekend, kregen we vonnis: de beslagen werden opgeheven en Curaçao kon opgelucht ademhalen. Op vrijdagavond konden we de tanks van onze auto’s weer rustig vullen aan de pomp. Helemaal klaar voor een roadtrip over het eiland om lekker te genieten van al het moois Curaçao te bieden heeft!
