Mr van de week is Onno Hennis. Hij is advocaat bij AMS Advocaten en docent bij de Universiteit van Amsterdam. Eind augustus was hij een week in Myanmar, waar hij colleges en trainingen gaf aan studenten en faculteitsmedewerkers van vier verschillende universiteiten. Hij deed dit op verzoek van de Amerikaanse overheid.
Myanmar, daar kom je ook niet dagelijks…
Nee, inderdaad. Het land is pas sinds 2011 formeel opengesteld voor buitenlanders. Hoewel er mondjesmaat backpack toeristen naar toe gaan, is het – ook vanwege de huidige politieke situatie – nog geen gebruikelijke bestemming. Zonde, want het is een prachtig land met bijzondere inwoners.
Formeel is het een democratisch land, maar de macht ligt bij het leger. Wat merkte u daarvan?
Wij hebben gesproken met enkele lokale law professionals. Daaruit bleek wel dat het er daar heel anders aan toe gaat dan hier. Zo vertelde één advocaat dat er tijdens een bouwproject plotseling en zonder waarschuwing een plaatselijke verordening werd afgekondigd. Het wonderlijke was dat dat mondeling gebeurde (op een stadsplein) en dat de verordening ook niet op schrift werd gesteld. Dat zijn bijna middeleeuwse praktijken. Verder is er helaas heel veel corruptie, ook binnen de rechterlijke macht.
Wat heeft u daar precies gedaan?
Het doel van het bezoek was tweeledig. Enerzijds hebben wij studenten geselecteerd voor deelname aan een internationale pleitwedstrijd op het gebied van (internationale) handelsarbitrage. Het idee daarachter is om een nieuwe generatie juristen op te leiden die bekend is met arbitrage als alternatieve geschilbeslechtingsmethode. Daarbij moet je bedenken dat de rechtenfaculteiten pas sinds acht jaar open zijn en dat het juridisch onderwijs dus in de kinderschoenen staat. We hebben dus ook geprobeerd om faculteitsmedewerkers tips mee te geven over effectieve onderwijsmethodes.
Anderzijds hebben wij met mensen gepraat over de oprichting van een arbitrageinstituut in Myanmar en de training van rechters over hoe om te gaan met arbitrale vonnissen. Myanmar heeft sinds 2016 een arbitragewet en is sindsdien ook partij bij het Verdrag van New York. De nationale arbitrageprocedures zijn echter op één hand te tellen en er zijn nog geen procedures gevoerd over de erkenning en tenuitvoerlegging van internationale arbitrale vonnissen. Om een daadwerkelijke arbitragepraktijk van de grond te krijgen is het van belang een adequate juridische infrastructuur te hebben. Daarvoor is kennisoverdracht essentieel.
Op uitnodiging van de Amerikaanse overheid. Niet veel mensen krijgen een telefoontje van Trump met het verzoek in Myanmar te gaan doceren.
Haha, Trump heeft mij ook niet gebeld, hoor. Het project wordt wel ondersteund vanuit de Amerikaanse regering. Het is geen geheim dat er bepaalde geopolitieke belangen spelen in wat de Gouden Driehoek wordt genoemd. De Amerikanen proberen door middel van hun Commercial Law Development Program op dit soort plekken in de wereld de economische ontwikkeling en daarmee democratisering een duwtje in de rug te geven.
Wat hebben ze daar in Zuidoost-Azië opgestoken van een westerse jurist?
Ik heb de afgelopen tien jaar studenten van de Universiteit van Amsterdam begeleid bij deelname aan de eerdergenoemde pleitwedstrijd. Ik zal de komende acht maanden één team van Myanmarese studenten onder mijn hoede nemen. Het idee is trouwens dat wij de komende twee à drie jaar betrokken zullen blijven en dat er dan een soort familie is ontstaan van oud-deelnemers die op hun eigen benen kunnen staan.
Als u het voor het zeggen had dan…
… gaat verbinding boven contact.
Wat is het hoogtepunt in uw carrière?
Ik hoop dat die nog komt!
Wat of wie is in uw bestaan uw bron van inspiratie?
Ik raak eigenlijk geïnspireerd door van alles om mij heen: mijn vriendin, mooie verhalen, vrienden, collega’s, lekker eten, bijzondere natuur… Beetje suffig antwoord, maar zo werkt het voor mij wel.
Wat is over u niet bekend, dat wel interessant is?
Voor sommigen misschien niet helemaal onbekend, maar ik ben stiekem germanofiel. Gelukkig hoef je daar tegenwoordig niet meer zo stiekem over te doen. Dat herinnert mij eraan dat ik ooit heb beloofd een Duitse pubquiz op kantoor te organiseren. Dat moet er binnenkort maar eens van komen.
Welk wetsartikel vindt u bijzonder fraai?
Artikel 7A:1825 BW waarin is bepaald dat vorderingen uit een overeenkomst van ‘spel en weddingschap’ niet afdwingbaar zijn. De historische gedachte bij deze bepaling is dat het onzedelijk is om de uitkomst van een overeenkomst ‘afhankelijk te stellen van het toeval’. Verder zouden weddenschappen en loterijen maar maatschappij ontwrichtend werken, onder andere door het verslavende karakter van gokken. Ik vind dat wel grappig. Volgens mij is veel in het leven onzeker en waarom zouden mensen niet een gokje mogen wagen? In wezen doen mensen in de praktijk heel vaak maar wat, ook als ze belangrijke ‘keuzes’ maken.
Welk boek las u het laatst?
Geur van miljoenen van Merijn de Boer. Merijn is een goede vriend van mij en een beetje een rare jongen. Hij schrijft heel grappige verhalen over wonderlijke personages. Jiskefet meets Jagten, maar dan in een boek.
Met welke beroemdheid zou u een gevangeniscel willen delen?
Harry Houdini.
