Dat eenpitters zo’n beetje alle zaken aannemen, dat snapt scheidend kantonrechter Henk Valk (Enschede) wel. Maar wat ze vervolgens naar voren brengen in arbeidszaken: ‘Vaak tenenkrommend.’ In een interview vertelt de ex-rechter waarom bedrijven in arbeidsrechtzaken liever naar een groot kantoor in de Randstad gaan dan naar een advocaat in Twente.
‘Eigengereid’. Zo noemt kantonrechter Henk Valk (66) zich in een afscheidsinterview met het AD. Zoals: thuis werken aan uitspraken, terwijl van hogerhand duidelijk was gemaakt dat dit op de rechtbank diende te gebeuren. “Je moet rechters beoordelen op de kwaliteit van hun uitspraken, niet op hoeveel uren ze dagelijks in hun kantoortje achter de pc doorbrengen.”
Valk (van administratief medewerker via griffier opgeklommen tot rechter) zat ruim 25 jaar in het vak, sinds 1995 in Enschede. Veel plezier beleefde hij bij ontevreden klanten thuis kijken naar verkeerde geplaatste keukens, scheefhangende gordijnen en beschadigde vloerbedekking. “En vervolgens proberen te bemiddelen tussen consument en verkoper. Wat vaak hielp, was de opmerking dat ik een vakexpert zou inschakelen als het niet kon worden opgelost. En dat zo’n expert duur is, waarbij de in het ongelijk gestelde partij uiteindelijk de rekening moet betalen. Negen van de tien keren rolde er dan toch een schikking uit.”
Minder plezier beleefde Valk aan de arbeidsrechtadvocaten uit de regio. Hij is niet bijster enthousiast over het niveau van de gemiddelde arbeidsrechtadvocaat in Twente. Hij schat dat er ‘zes à zeven’ goede arbeidsrechtadvocaten in Twente zijn, “dan houdt het ook echt op”. “Wat voor ‘onzin’ er op zittingen wordt uitgekraamd door advocaten, dat is tenenkrommend. Bij sommigen is het gewoon gebrek aan basiskennis. Ik heb een advocaat weleens moeten uitleggen wat een ‘voorwaardelijke ontbinding’ is. Soms moet je de cliënt zelfs tegen zijn eigen advocaat in bescherming nemen.”
Volgens Valk zijn er onder de eenpitters te weinig echte specialisten. Hij begrijpt wel dat ze alles aannemen, “maar je kunt niet in elk rechtsgebied uitblinken”. Het staat voor Valk vast dat de grote Twentse bedrijven en organisaties in arbeidszaken vaak kiezen voor één van de grote Randstedelijke advocatenkantoren. Valk: “Wat rest voor de advocaten hier, zijn de relatief simpele zaken. En daar word je als advocaat vakinhoudelijk ook niet beter van.”
