Een advocaat van NautaDutilh heeft tuchtrechtelijk niet verwijtbaar gehandeld door zijn uitlatingen over gesjoemel bij Buma/Stemra. Dat heeft de Raad van Discipline geoordeeld in de tuchtzaak die de voormalige directeur van de auteursrechtorganisatie en diens general counsel hebben aangespannen.
De advocaat was door de nieuwe directeur van Buma/Stemra ingeschakeld om onderzoek te doen naar geschuif met geld binnen de organisatie. De raadsman nam op zijn beurt accountants van Bureau BDO in de arm om de zaak uit te zoeken.
Interviews
Tijdens interviews met RTL-Z en het Financieele Dagblad onthulde de nieuwe directeur dat de vorige directie had gesjoemeld. De advocaat, die ook bij de interviews aanwezig was, voegde daar bij RTL-Z aan toe: “Op twee punten is het misgegaan. De regels voor financiële verslaglegging zijn niet goed nageleefd, en de directie heeft bovendien het bestuur niet goed geïnformeerd.”
De oud-directeur en de general counsel zeggen dat de advocaat met zijn optreden over de schreef ging omdat hij de gerechtvaardigde belangen van de klagers niet in acht heeft genomen, misverstanden heeft gecreëerd over de hoedanigheid waarin hij optrad, zich onnodig grievend heeft uitgelaten over de klagers en onjuiste gegevens heeft verstrekt aan de media.
Van tafel geveegd
De Raad van Discipline heeft al die klachten van tafel geveegd. “Uit de aanwezigheid van de advocaat bij interviews volgt niet dat hij zich tuchtrechtelijk verwijtbaar heeft gedragen, ook niet als de daaruit resulterende artikelen onwaarheden bevatten,” aldus de Raad. De Raad vervolgt: “Uit geen van de geciteerde teksten blijkt dat de advocaat in contacten met de pers de klagers heeft aangewezen als personen die verwijtbare handelingen hebben verricht.”
Geheimhoudingsplicht
Ook het verwijt dat de advocaat misverstanden heeft geschapen over zijn rol, wordt ongegrond verklaard. “De advocaat heeft er geen onduidelijkheid laten bestaan dat hij in opdracht van Buma/Stemra onderzoek verricht naar vermoedens van onregelmatigheden en daartoe BDO feitenonderzoek heeft laten doen.”
De tuchtrechter boog zich ook over de vraag of de advocaat het BDO-rapport aan klagers had moeten geven. De advocaat beriep zich daarbij op zijn geheimhoudingsplicht tegenover zijn opdrachtgever, en krijgt daarin gelijk van de Raad van Discipline.
