Mr.

Mr. 4 2019 / 55 TUCHTCOLLEGES ontslag nam. Hij benadrukt dat het tuchtcollege er in de eerste plaats is voor de beroepsgroep. “Uit een onderzoek dat we vorig jaar lieten doen onder zeevarenden bleek dat zij onze beslissingen niet te streng of te mild vinden, maar precies goed.” Kleingeld: “Voor betrokkenen tegen wie een klacht is ingediend is het belangrijk te weten dat mensen met de juiste expertise een oordeel geven. Daar- om kijken we altijd goed welke deskundigen in het tucht- college zitting nemen.” Van het werk van het tuchtcollege gaat volgens Santema ook een preventieve werking uit. “Zelf leer ik er ook veel van. Door samen te werken met kapiteins, stuurlieden en werktuigkundigen leer ik de maritieme wereld beter ken- nen. Daarvan heb ik ook in de maritieme zaken die ik als rechter bij de Rotterdamse rechtbank behandel profijt.” KLACHTAMBTENAREN Het veterinair tuchtrecht is geregeld in de Wet dieren en heeft als doel de kwaliteit van de veterinaire gezondheids- zorg te waarborgen en de goede en zorgvuldige beroeps- uitoefening te bevorderen. Hans Keijzers is secretaris bij het Veterinair Tuchtcollege in Den Haag, dat in eerste aanleg klachten behandelt over het veterinair handelen van dierenartsen en aanverwante beroepen, zoals dieren- arts-assistenten en dierverloskundigen-kastreurs. Het tuchtcollege toetst aan de hand van ingediende klachten of er in veterinair opzicht onjuist of nalatig is gehandeld en zo ja, of een tuchtmaatregel nodig is. In het college hebben een voorzitter en vier dierenartsen zitting, tenzij de klacht is gericht tegen een ander beroep dan dieren- arts. Twee leden van die beroepsgroep nemen dan de plaats in van de leden-dierenartsen. Als rechterhand van voorzitter Adri Kromhout, die behal- ve tuchtrechter ook senior raadsheer is bij het gerechts- hof in Den Bosch op het gebied van belastingrecht, beoor- deelt Keijzers de klachten na ontvangst. Hij kan vooronderzoeken verrichten, waarbij hij ook bekijkt of be- middeling mogelijk is, adviseert het tuchtcollege over procedurele en juridische kwesties en schrijft en redigeert de uitspraken. Daarnaast geeft hij leiding aan het dage- lijks bureau van het college. ANTIBIOTICA In particuliere zaken kunnen diereigenaren en dierhouders een klacht indienen. Daar- naast kan de zogenoemde ‘klachtambte- naar’, de Chief Veterinary Officer, dit doen namens de overheid. “Meestal gaat het dan om zaken van algemeen belang, waarbij het dierenwelzijn, de diergezondheid of volks- gezondheid in het geding kunnen zijn. Denk bijvoorbeeld aan klachten over het voorschrijven van antibiotica. Al jaren zet de overheid enorm in op de resistentieproblematiek.” Aan de indie- ning van een klacht door de klachtambtenaar ligt een rap- port van de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) ten grondslag. Gemiddeld worden er jaarlijks ongeveer 120 klachten in- gediend. De meeste klachten betreffen dierenartsen en gaan vooral over gezelschapsdieren. Klagers vinden bij- voorbeeld dat er onvoldoende onderzoek is gedaan of dat verkeerde medicijnen zijn voorgeschreven. “Eens per maand houdt het college zitting, met meestal zeven of acht zaken op de rol. Er geldt geen verplichte procesverte- genwoordiging, maar partijen laten zich steeds vaker ju- ridisch bijstaan. Dat is prettig, want dan zijn stellingen op papier vaak al helder. Maar tijdens de zitting leggen we onze vragen toch vooral voor aan de zorgverlener, want om de veterinaire aspecten te kunnen toetsen is zijn of haar vakkennis over de zaak van belang.” Het tuchtcol- lege kan besluiten om getuigen te horen of deskundigen te raadplegen. “Zo werd een externe specialist in de vogel- geneeskunde om een rapport gevraagd na een ingreep bij een kaketoe, waarbij een schimmelprop uit de luchtpijp moest worden weggehaald. De kaketoe ging dood. Het college wilde van de expert weten of de dierenarts het juiste instrumentarium had gebruikt.” VALSE BLOEDMONSTERS Tegen de uitspraken kan in bepaalde gevallen beroep wor- den ingesteld bij het Veterinair Beroepscollege. “In 2018 gebeurde dat veertien keer.” Ruim veertig procent van de klachten werd in de afgelopen jaren gegrond bevonden. “Geldboetes en schorsingen werden meestal opgelegd in klachtambtenaarzaken. Gebeurde dit in particuliere za- ken, dan was meestal sprake van recidive.” De laatste tien jaar werd één dierenarts voorgoed uit zijn beroep gezet en kreeg een boete van 7.600 euro opgelegd. “De betrokken dierenarts had valselijk bloedmonsters van met het blauwtongvirus besmette runderen verwisseld met bloedmonsters van andere, onbesmette runderen. Met die valse bloeduitslagen werden bewust zeventig be- smette dieren naar Roemenië geëxporteerd.” Volgens het tuchtcollege had de dierenarts daarmee na- tionale economische belangen en het ver- trouwen van buitenlandse overheden en af- nemers in de waagschaal gesteld en schade toegebracht aan de geloofwaardigheid en reputatie van de georganiseerde diergezond- heidszorg in Nederland. De dierenarts werd hierna door de strafrechter ook veroordeeld tot een celstraf. “Dit is een van de ernstigste zaken die ooit aan het Veterinair Tuchtcolle- ge is voorgelegd.” “HET IS NIET VERPLICHT, MAAR PARTIJEN LATEN ZICH STEEDS VAKER JURIDISCH BIJSTAAN”