Mr.

Als Officier van Justitie heb je de regie over je zaak, van eerste melding tot aan de inhoudelijke behandeling op zitting. Samen met je ketenpartners bepaal je de strategie en neem je beslissingen die het verschil maken in het leven van anderen. Wat doe je als je bericht krijgt dat iemand over vier dagen een terreuraanslag wil plegen? We spraken erover met Officier van Justitie Ferry van Veghel. Tot 2020 was Ferry van Veghel landelijk coördinerend terrorismeofficier. Hij werkte zes jaar als strafadvocaat en stapte over naar het OM. De voornaamste reden was dat zijn standpunt in de advocatuur werd ingekleurd door de positie van zijn cliënten. ‘Je cliënten bepalen je strategie. Als officier heb je meer vrijheid. Die vrijheid miste ik als advocaat’” Ferry ziet zijn ervaring in de advocatuur als een grote meerwaarde in zijn rol als officier. Ferry van Veghel Dit is een verkorte versie van het interview ‘niet afwachten maar ingrijpen’ met Ferry van Veghel. Lees het hele interview én extra verhalen op Op een dinsdag verschijnt het bericht dat een man zaterdag a.s. een aanslag wil plegen door met een auto op een menigte in te rijden. Ferry: ‘Normaal gesproken houd je een verdachte aan als je voldoende bewijs hebt verzameld. Bij terrorismezaken heb je die luxe niet. Het moment van aanhouding dringt zich min of meer aan je op, omdat er een dreiging is. Direct na de melding werd dan ook een batterij politiemensen ingezet om 24 uur per dag alles boven water proberen te halen wat er te halen viel. Wie deze man is, waar hij geweest is, welke telefoonnummers zijn gebruikt, waar die telefoons zijn geweest, alles, alles wat ze maar konden uitvogelen. Op vrijdagochtend hadden we nog niets gevonden wat het bericht van de AIVD ondersteunde, maar ook niets wat het bericht ontkrachtte. Dan kom je dus voor de keuze te staan, ga je iemand aanhouden waarvan je voor 95% zeker weet, dat hij nergens iets mee te maken heeft? Of neem je het risico op een aanslag? Het werd dus ingrijpen, een beslissing die ik met pijn in de buik heb genomen.’ Ambtsmelding van de AIVD ‘De kans was groot dat we de man ten onrechte gingen aanhouden. Samen met de politie hebben we toen besloten om de aanhouding zo laagdrempelig als mogelijk te laten plaatsvinden, zonder inval waar zijn vrouw en kinderen bij waren. Uiteindelijk hebben we hem gebeld om te zeggen dat hij naar buiten moest komen en hem daar aangehouden. De man heeft daarna nog 17 dagen in hechtenis gezeten. In die tijd is wederom alles op alles gezet om bewijs te vinden voor het plannen van een aanslag, en wederom werd niets gevonden. Toen een nieuw ambtsbericht verscheen, waarin de AIVD meldde dat het vorige bericht zeer waarschijnlijk een valse melding betrof, hebben we hem vrijgelaten. Twee weken later heb ik met hem afgesproken om uit te leggen waarom wij gedaan hebben wat we gedaan hadden. De man begreep onze afwegingen. Dit is een zaak waar ik nog steeds zo nu en dan pijn van in mijn buik krijg, omdat ik rationeel heel goed weet dat het niet anders kon gaan, en dat het een volgende keer op dezelfde manier zal gaan.’ Pijn in de buik Niet afwachten maar ingrijpen werkenbijhetom.nl/pakderegie