De mogelijkheid voor rechters om dwangverpleging van een tbs-gestelde onvoorwaardelijk te beëindigen, wordt geschrapt. Daarmee vervalt de zogeheten contraire beëindiging. Dit blijkt uit een nota van wijziging bij de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden die staatssecretaris Teeven van Veiligheid en Justitie bij de Tweede Kamer heeft ingediend.
Van contraire beëindiging is sprake wanneer een rechter de tbs met verpleging beëindigt tegen de adviezen van deskundigen in. De tbs’er komt dan nog dezelfde dag vrij, zonder enige vorm van begeleiding. Zo’n abrupte terugkeer in de maatschappij vergroot het risico op recidive. Straks volgt na een periode van tbs met dwangverpleging altijd verplicht een periode van minimaal een jaar tbs, waarbij de dwangverpleging onder voorwaarden wordt beëindigd. Door voorwaarden te verbinden aan het beëindigen van tbs met dwangverpleging kunnen de reclassering en het forensisch psychiatrisch centrum maximaal toezicht houden. De tbs’er keert dan niet alleen geleidelijker terug in de samenleving, maar ook met meer waarborgen.
De tbs’er verblijft in de voorwaardelijke periode niet meer in de kliniek, maar staat wel onder forensisch psychiatrisch toezicht. Dit is een vernieuwde vorm van toezicht op tbs-gestelden waarbij de reclassering en het forensisch psychiatrisch centrum betrokken zijn. Bij een overtreding van de voorwaarden herleeft de dwangverpleging. De voorwaardelijke beëindiging van de verpleging kan maximaal negen jaar duren. Bij een overtreding van de voorwaarden herleeft de dwangverpleging.
