General counsel zijn tevreden over de inhoudelijke kennis van de advocatenkantoren. Ze vinden alleen wel dat advocaten pro-actiever en minder behoudend moeten zijn. Dat ze zich wat meer als partner in zaken moeten opstellen en vooral dat hun adviezen wat praktischer en meer toepasbaar zouden moeten zijn.
Dat zijn in het kort een paar van de aanbevelingen die voortkomen uit een onderzoek dat advocatenkantoor Van Benthem & Keulen deed onder 51 general counsel van de grotere bedrijven in dit land. De resultaten werden afgelopen donderdag gepresenteerd voor een publiek van ruim 30 van deze vooraanstaande bedrijfsjuristen.
Was het opzienbarend nieuws dat de aanwezigen werd voorgeschoteld? Eigenlijk niet. Veel van de conclusies bleken wel redelijk bekend. Net zoals het verhaal dat Frank Kwakman, buitengewoon hoogleraar bij Nyenrode Business Universiteit, de aanwezigen als opwarmertje voorschotelde. Hij schetste de zo langzamerhand bekende trends: meer sectorfocus, meer focus op de ‘key clients’, outsourcing van standaard processen, uitbreiding van het portfolio met meer soorten diensten en een duidelijker differentiatiestrategie. Ook de persoonlijke kenmerken van de advocaat van de toekomst kwamen naar voren in het verhaal van Kwakman: deze moet allerlei bovenvakmatige kwaliteiten hebben: presentatievaardigheden, commerciële know how, en hij moet een project kunnen managen en goed kunnen onderhandelen. Dat noemt Kwakman rolflexibiliteit. Daarnaast moet sprake zijn van een werkelijke interesse en kennis van de branche van zijn klanten en tenslotte datgeen wat Kwakman ‘personal branding’ noemt: wat biedt jij dat specifiek is voor jou en dat anderen dus niet (kunnen) bieden.
De afsluitende discussie waaraan werd deelgenomen door de general counsel Wilko Tijsse Claase (Havenbedrijf Amsterdam), Alexander MacLean (ING) en Malinda Miener (TNO) leverde niet heel veel nieuwe gezichtspunten op anders dan wat gemopper op het gebrek aan commercieel inzicht en drijfveer bij de advocatuur. Met name MacLean zorgde voor wat weerwoord door de aanwezigen op te roepen om ook eens zelf in de spiegel te kijken en na te gaan of alles wel goed verloopt in opdrachtverlening en briefing.
