Dit blijkt uit het WODC-onderzoek Woon- en pleegbuurten van geregistreerde jeugdcriminaliteit. Daarin is onderzocht hoe jeugdcriminaliteit (verdachten tussen de 12 en 23 jaar) samenhangt met buurtkenmerken en de veranderingen die zich daarin voordeden tussen 2016 en 2019. Over het algemeen is de jeugdcriminaliteit in de afgelopen tien jaar afgenomen, maar niet overal of niet overal even sterk.
Pleeg- en woonbuurten
De onderzoekers vonden een concentratie in buurten waar jeugdcriminaliteit wordt gepleegd (‘pleegbuurten’) maar ook een concentratie in buurten waar plegers van jeugdcriminaliteit wonen (‘woonbuurten’). Veertien procent van de jeugdige verdachten woont in één procent van de buurten, de helft woont in tien procent van de buurten. Die percentages zijn redelijk stabiel. Vermogens- en geweldsdelicten zijn het meest gespreid, wapens- en drugsdelicten concentreren zich duidelijk in een beperkt aantal buurten.
Ook platteland
Van buurten die van 2016 tot en met 2019 de meeste jeugdige verdachten per duizend leeftijdgenoten telden, bevinden zich in de top één procent zowel stedelijke als niet-stedelijke buurten. Bij de aanpak van jeugdcriminaliteit op buurtniveau moet daarom niet alleen naar grote steden worden gekeken, adviseren de onderzoekers, maar ook naar minder stedelijke buurten en buurten in plattelandsgemeenten.
Veel horeca
Typische pleegbuurten kenmerken zich door relatief veel horeca, uitgaansgelegenheden en winkels. In buurten waar de meeste jeugdige verdachten wonen, wonen relatief meer jonge mannen, mensen met een migratieachtergrond en zijn er meer huishoudens die onder het sociaal minimum leven. Individuele kenmerken van jeugdige verdachten zelf en hun sociale omgeving lijken bij het plegen van delicten echter belangrijker dan buurtkenmerken.
Lees hier het WODC-onderzoek Woon- en pleegbuurten van geregistreerde jeugdcriminaliteit.
