Hoe draag je een hele afdeling geriatrie over? En hoe zorg je voor een snelle overdracht van 55.000 patiëntendossiers? Curatoren van een failliet ziekenhuis dat razendsnel dicht moet, komen voor forse dilemma’s te staan, zo blijkt uit een interview met advocaten Marc van Zanten en Marlous de Groot (CMS), die als curatoren belast waren met de afwikkeling van het faillissement van Slotervaart MC.
Stille bewindvoerder
Het Amsterdamse ziekenhuis werd op 25 oktober 2018 failliet verklaard. Van Zanten, die al 26 jaar als curator werkt, zegt dat het niet eerder is voorgekomen dat een failliet ziekenhuis zo snel moet worden afgebouwd naar nul. De curatoren hebben bij het faillissement van het ziekenhuis een heel andere rol gehad dat gebruikelijk. ”In het begin zijn we vooral bezig geweest met het behartigen van belangen van patiënten, terwijl de curator normaal gesproken de belangen van de crediteuren waarneemt,” legt Van Zanten uit. “Meestal komt er een doorstart of is er eerst een stille voorbereidingsfase waarin een stille bewindvoerder het faillissement in alle rust voorbereidt. Bij het MC Slotervaart moesten bepaalde afdelingen direct dicht. Allerlei maatregelen moesten worden bedacht om de zorg toch door te kunnen zetten op een hoogwaardig niveau.”
Ontslaan
De Groot: “Het sluiten van het ziekenhuis was een grote uitdaging. Alle patiënten en medische gegevens moesten in korte tijd elders terecht. We moesten vragen beantwoorden zoals: Hoe kan een arts zo snel mogelijk over de belangrijkste gegevens beschikken? Hoe gaan we om met mensen die we hebben moeten ontslaan, maar die we nog heel hard nodig hebben om zorg te blijven verlenen? Dat waren allemaal uitdagingen die nog niet eerder in een faillissement van een ziekenhuis waren voorgekomen.”
Prijskaartje aan mensenleven
Het behartigen van de tegengestelde belangen was lastig, zegt De Groot. “Het halen van een zo hoog mogelijke opbrengst is de primaire taak van een curator, maar het belang van de patiënten speelde in het begin een grotere rol. Iedereen zal wel begrijpen dat aan het leven van een mens geen prijskaartje hangt en dat onze focus daarom in het begin lag op het behartigen van de belangen van de patiënten.”
Opbrengst
De omslag kwam ongeveer eind december. Toen was alle zorg overgedragen en konden de curatoren zich gaan focussen op het behalen van een zo hoog mogelijke opbrengst voor de crediteuren. Het ziet er nu naar uit dat er de schuldeisers 100 procent worden uitgekeerd. Van Zanten: “Het lijkt er dus op dat we aan beide belangen tegemoet kunnen komen.”
Geriaters
Een huzarenstukje was de overdracht van de complete afdeling geriatrie naar het ziekenhuis OLVG. De Groot: “Alle patiëntendossiers zouden pas worden overgedragen wanneer de patiënten hiervoor toestemming hadden gegeven. Daarvoor moesten de geriaters binnen zeer korte tijd met alle patiënten contact opnemen. Helaas hebben de geriaters niet met alle patiënten contact kunnen krijgen. We hebben toen toch besloten om de overdracht door te laten gaan, aangezien de hele afdeling overgedragen werd. Alles bleef hetzelfde voor de patiënten, van de artsen tot aan de receptionisten, behalve het gebouw. Dat was met name heel belangrijk voor de ouderen.”
Netwerk
Ook de overdracht van 55.000 overige dossiers was een verhaal apart. ”Normaal gesproken schrijft de arts een overdrachtsbrief met de belangrijkste informatie voor de nieuwe arts”, vertelt De Groot. “Dat kunnen artsen niet in een aantal weken voor meer dan 55.000 patiënten doen.” Daarom hebben de curatoren het technisch mogelijk gemaakt dat een netwerk tussen alle ziekenhuizen in Amsterdam werd gebruikt als inlogsysteem. Artsen konden via dit netwerk inzage krijgen in de patiëntendossiers van het MC Slotervaart. Daarvoor moest in samenwerking met alle functionarissen gegevensbescherming van deze ziekenhuizen een protocol geschreven worden waarin de arts toestemming kon vragen voor het inzien van een dossier. Het systeem is de afgelopen maanden meer dan 16.000 keer geraadpleegd.
Namen noemen
Uit het interview blijkt dat privacy een belangrijk onderwerp is bij dergelijke grote faillissementen. Al moet, in de woorden van De Groot, “de AVG in insolventieland nog een beetje landen”. De Groot. “Als curator maak je bijvoorbeeld iedere drie maanden een openbaar faillissementsverslag waarin je de stand van de boedel toelicht. Mag je hierin zomaar namen noemen van bestuurders en werknemers? Wij kijken daar nu heel kritisch naar.”
De curatoren hadden hun handen vol toen meteen na het faillissement vierduizend patiënten hun dossier opvroegen. Van Zanten: “Normaal zijn dat er vier per week. Dat was een heel grote uitdaging.”
