Hadden de aanwezigen werkelijk belangstelling voor het onderwerp van de jaarvergadering? Dit vraag ik mij af na afloop van de jaarvergadering van de Nederlandse Juristen-Vereniging op vrijdag 10 juni in de Nicolaikerk in Utrecht. De sprekers en de toehoorders leken welhaast vast te zitten in hun juridisch taalgebruik en de nadruk leek meer te liggen op het sociale dan het juridische aspect.
De lijst der aanwezigen beloofde veel: prominenten als Rechtspraakraad-voorzitter Erik van de Emster, Hoger Raad-voorzitter Daan Corstens en minister Ivo Opstelten, om maar een paar namen te noemen, stonden allemaal op de lijst. Het was ook niet niks: een indrukwekkende lijst sprekers en pre-adviseurs, een mooie lokatie, aan het eind van de middag een ontvangst op het stadhuis door de Utrechtse burgervader en ongetwijfeld heerlijk mooi afsluitend diner in Luden.
Maar als op vrijdagmorgen negen uur de leden arriveren blijken er voor veel bobo’s toch andere prioriteiten zwaarder te hebben gewogen. Na een uurtje wakker worden met koffie en huishoudelijke mededelingen begint de uitleg van de preadviezen van drie juristen en de discussie over het legaliteitsbeginsel. Helaas is de koffie niet voor iedereen sterk genoeg… Een handvol leden is al ingedut en een aantal anderen zit te knikkebollen.
Jammer, want het legaliteitsbeginsel is interessant. Moet bijvoorbeeld elke overheidshandeling gelegitimeerd worden? Moeten we van tevoren vastleggen dat agenten de bevoegdheid hebben om hangjongeren weg te sturen? Of kunnen zij uitgaan van een algemene acceptatie van wat kan en niet kan? Hierover wordt gediscussieerd, maar de sprekers zitten erg vast in hun juridisch taalgebruik. Het is niet levendig en zo wetenschappelijk/technisch dat de aandacht hier en daar verslapt.
Een welkome afwisseling zijn de studentreferenten die hun eigen visie op het onderwerp geven. De zaal wordt weer wakker, en zo krijgen de studenten met hun verfrissende opmerkingen en pakkende voorbeelden meer aandacht dan de reeds afgestudeerden.
In de pauze’s wordt met name gesproken over elkaars welzijn , de kleine theekopjes en het tekort aan toiletten. Zo verandert de vergadering van een wetenschappelijk discours in een gezellige lunch, en wordt eens te meer duidelijk dat de leden vooral lijken te zijn gekomen om elkaar weer eens te zien.
Een vergadering als deze is dus een mooie gelegenheid om als jurist met je bekwaamheid te pronken. Leuk om te zien, maar wel wat saai.
