Ze worden gezien als schuldig aan de economische crisis: de bestuurders van grote bedrijven. Hele tentenkampen op het beursplein in Amsterdam roepen om verandering. Maar wat vinden die bestuurders zelf eigenlijk? Moet hun werk meer gereguleerd worden? Het Corporate Governance Institute van de Nyenrode Businesse Universiteit presenteerde afgelopen donderdag zijn eerste Jaarboek Corporate Governance. Daarin 15 artikelen met de nieuwste inzichten van uiteenlopende disciplines. Tijdens de bijeenkomst werd duidelijk dat de zeventig aanwezigen het onderling in elk geval nog niet eens waren.
Meer regels of niet?
Het eerste exemplaar werd uitgereikt aan Jos Streppel, voorzitter van de RvC van KPN en van de commissie die onder meer waakt over de naleving van de code-Tabaksblat, ofwel de Corporate Governance code. In deze gedragscode voor grote ondernemingen wordt onder andere aanbevolen dat de Raad van Bestuur meer verantwoording aflegt aan de Raad van Commissarissen. Streppel bleek blij met het eerste jaarboek en vertelde alvast wat over de naleving van de code in 2011. Die zou op behoorlijk hoog niveau plaatsvinden. Alhoewel, “In hun jaarverslagen zeggen Raden van Commissarissen te evalueren, maar niet hoe.”
Niet echt transparant, dus. Toch is Streppel tegen meer regels – die kunnen nooit flexibel genoeg zijn. In een discussie die volgde bleek een van de auteurs van het jaarboek, Margot Scheltema, het niet met hem eens te zijn. Zij pleitte onder andere voor een standaardindeling van het jaarverslag van de Raad van Commissarissen. “De Code is principle based in plaats van rule based. Dat is een voorrecht dat je moet blijven verdienen. Momenteel worden die principes niet goed ingevuld door de Raden van Commissarissen.”
Slager keurt eigen vlees…
Sterker nog, het jaarverslag van de Raad van Commissarissen wordt meestal gewoon geschreven door de Raad van Bestuur. “Daarom vind ik het verslag van onze eigen Raad van Toezicht altijd zo goed: ik schrijf het zelf!” zei Jan Maarten Slagter, onder meer voorzitter van de Vereniging voor Effectenbezitters. Hij wees er ook op dat waar bestuurders de afgelopen tijd gekort zijn op hun bonussen, ze gecompenseerd werden in hun vaste salaris. Vertel dat maar liever niet aan de demonstranten van Occupy…
…of er wordt niet gekeurd
In de tweede discussie van de middag werd er even aandacht besteed aan de stemkastjes op algemene vergaderingen van aandeelhouders. Slagter vroeg zich af hoe die nu eigenlijk worden gecontroleerd. Barbara Bier, voormalig notaris en hoogleraar ondernemingsrecht & corporate governance, antwoordde dat een kandidaat-notaris een dag van de voren wel alle kastjes naloopt, maar dat er nooit volledige garantie kan worden afgegeven over het stemproces.
Ook in die tweede discussie ging het over regulering van het jaarverslag van de Raden van Toezicht. De deelnemers waren het er over eens dat evalueren belangrijk is, maar dat een goede evaluatie staat of valt met het vertrouwen in degene die hem afneemt. Iemand uit het publiek kwam met een verrassend voorstel: waarom geen jaarlijkse prijs voor het beste RvC-jaarverslag? Dat zou een positieve stimulans zijn betere rapporten te schrijven.
Weinig vrouwen
Een ander onderwerp dat ter sprake kwam was de in het boek opgenomen female board index, die aangeeft hoeveel vrouwen er in de top zitten. Het wettelijk streefcijfer van minimaal 30% wordt nergens gehaald. Dat gegeven kwam overeen met de samenstelling van de zaal: onder de aanwezigen waren voornamelijk mannen. Het maakte de borrel na afloop er niet ongezelliger op. Iedereen stond enthousiast na te praten over de prikkelende middag. Onder het genot van glazen wijn en zalmhapjes was in het chique Breukelen in elk geval nog niets te merken van de economische crisis.
Het boek bestellen kan hier.
