Dat heeft de wrakingskamer van de rechtbank Zeeland-West-Brabant in een wrakingsprocedure beslist.
Rijksambtenaar
In deze zaak had een jurist een wrakingsverzoek ingediend tegen een kantonrechter van deze rechtbank. Zij stelde daarin dat zij “niet kon weten met wie zij van doen had”, nu de rechter weliswaar haar Rijkspas had laten zien maar zich verder niet heeft gelegitimeerd.
Nadat de jurist zichzelf ter zitting had voorgesteld, had ook de rechter dit gedaan. “Uw naam is mij bekend, die staat in de oproepingsbrief”, stelt de jurist in haar wrakingsverzoek. “Ik heb gevraagd of u zich wilt legitimeren zodat ik zeker weet dat u de persoon bent die u beweert te zijn. U laat mij uw Rijkspas zien. Daaraan kan ik niet zien of u beëdigd bent. Ik kan daaraan enkel zien dat u een rijksambtenaar bent.” Volgens de jurist hoort de rechter te kunnen aantonen een beëdigde rechter te zijn. “Als niet aangetoond kan worden wat uw functie is wil ik niet verder.”
Ongegrond
De rechters van de wrakingskamer maken hier korte metten mee. Volgens de wrakingskamer heeft de jurist op geen enkele manier feitelijk onderbouwd dat sprake is van enige schijn van vooringenomenheid of een objectief gerechtvaardigde vrees voor vooringenomenheid. Het wrakingsverzoek wordt dan ook kennelijk ongegrond verklaard.
Huisregels
De jurist klaagde er in haar wrakingsverzoek ook over dat ze tijdens de zitting geen geluidsopname mocht maken. “Het is een openbare zitting. Ik heb het recht om in een publieke zitting een geluidsopname te maken.” Ook hier gaat de wrakingskamer niet in mee. Daarbij wordt gewezen op de huisregels van de rechtbank, waarin staat dat het in de rechtbank verboden is om te filmen en foto’s en geluidsopnames te maken. Deze huisregels zijn gepubliceerd op de website van de Rechtspraak.
Nihil
Naar aanleiding van de uitspraak in deze zaak vraagt iemand op Twitter aan rechter Jos Vink (rechtbank Oost-Brabant) hoe je dan wél kunt weten dat een rechter ‘de echte’ is. Het antwoord van deze rechter: “De kans dat je, eenmaal aangekomen in de rechtbank en door de bode naar de juiste zittingszaal te zijn gewezen waar je (naast de griffier) iemand in toga treft met jouw dossier voor zich en die zich voorstelt als rechter, geen ‘echte’ rechter treft lijkt me nihil.”
