Kinderen van gescheiden ouders maken zich vaker dan anderen zorgen over hun erfenis. Dat is een van de conclusies uit onderzoek van website Erfrechtshulp.nl onder bijna 8.000 respondenten. Vaak zoeken kinderen al voor het overlijden van beide ouders uit hoe ze aanspraak kunnen maken op hun kindsdeel. Zo willen ze voorkomen dat een nalatenschap in handen valt van een stiefouder en/of diens kinderen.
Jan Damstra van Erfrechtshulp zag de afgelopen jaren een duidelijke toename in het aantal vragen over het kindsdeel en de legitieme portie. “Kinderen zoeken uit wat hun rechten zijn.” In het verleden was het aanvechten van een testament de meest voorkomende reden om contact te zoeken met een erfrechtadvocaat. Nu komt de wens het erfrecht veilig te stellen vaker voor.
Toename erfrechtzaken
De zorg van kinderen is volgens Damstra niet altijd onterecht. “Het komt in tweede huwelijken vaak voor dat partners trouwen in gemeenschap van goederen waarbij het testament op de langstlevende wordt gesteld. Als in dit testament ook een beroep van de biologische kinderen op de wilsrechten wordt uitgesloten, dan krijgen de biologische kinderen pas hun erfdeel als de stiefouder overlijdt. Dit terwijl deze stiefouder soms net zo oud is als de kinderen.”
Hierdoor ontstaan er rondom de erfenis regelmatig conflicten tussen de stiefouder en de biologische kinderen. Dit is terug te zien in het groeiende aantal erfrechtzaken in Nederland.
Onterving
Een andere veel voorkomende reden om naar de rechter te stappen is onterving. “Veel familieruzies ontstaan als het testament boven tafel komt. Op het moment dat bekend wordt dat kinderen zijn onterfd, zijn ze emotioneel geraakt. Hoe heeft vader of moeder dit kunnen doen, vragen ze zich af,” aldus de advocaat.
Deze problemen doen zich vooral voor binnen samengestelde gezinnen. Een ouder besluit soms alles aan de nieuwe partner na te laten en biologische kinderen te onterven. “De klap voor de kinderen is dan vaak groot. Zij voelen zich dubbel gestraft: emotioneel en ook financieel,” zegt Damstra. “Zij krijgen slechts de helft van het erfdeel waar zij recht op zouden hebben gehad als zij niet onterfd zouden zijn.”
