Het project ‘Gericht Op Oplossing’ (GOO), een experimentele afdoeningsmodaliteit dat draait om snelle, oplossingsgerichte rechtspraak in begrijpelijke taal, loopt sinds 2020. Gestreefd wordt in eerste instantie naar een schikking tussen beide partijen; pas wanneer dit niet lukt, volgt een uitspraak. GOO wordt vooralsnog alleen ingezet in bijstandszaken bij de Centrale Raad van Beroep (CRvB). En dat bevalt goed, blijkt uit een eerste tevredenheidsonderzoek.
Dat schrijven Giel Stoepker en Frank Schulmer, beiden verbonden aan de CRvB, in het Nederlands Juristenblad. Zij voerden een empirisch-juridisch onderzoek uit naar de ervaringen van burgers en hun gemachtigden.
Conflictdiagnose
Een GOO-procedure kan zowel gevolgd worden op verzoek van een van de procespartijen, als op voorstel van de CRvB. De zitting kent geen minimale of maximale duur en wordt geleid door een raadsheer die is getraind in conflictdiagnose en ervaring heeft met mediation en het vinden van oplossingen. Deze bespreekt ter zitting óók niet-juridische aspecten van de zaak, en geeft indien gewenst een voorlopig juridisch oordeel, om de partijen een beeld te geven van de grenzen en risico’s. Komt men er samen niet uit, dan volgt in beginsel direct een mondelinge uitspraak.
In totaal heeft de CRvB 153 zaken geselecteerd voor het GOO-project. In iets minder dan een vijfde van de gevallen (19%, 29 zaken) is de procedure doorlopen. 27 zaken – 93% – eindigden in een schikking, in twee zaken is uitspraak gedaan.
Ruime voldoende
De onderzoekers peilden burgers, hun gemachtigden en de bestuursorganen over hun beleving in een enquête. En wat blijkt: burgers en gemachtigden zijn over de gehele linie bijzonder content met de gang van zaken, en waarderen de GOO-behandeling met respectievelijk een 6,5 en een 6,2 (op een schaal van 1-7). Met name over de opstelling en de vaardigheden van de raadsheer geven respondenten hoog op. Over de uitkomst zijn de meningen echter verdeeld, en niet alle betrokken zouden zonder meer opnieuw hebben gekozen voor dit traject in plaats van een uitspraak.
Al met al zijn de reacties, zo concluderen Stoepker en Schulmer, overwegend positief. Voor het vervolg duiden de onderzoekers de lengte van de zitting en de informatievoorziening aan als aandachtspunten.
