Een groot deel van de criminelen geeft op enig moment hun criminele levensstijl op. Promovenda Diane van Drie ontdekte dat motivatie daarbij de belangrijkste factor is. Vandaag promoveerde zij aan de Universiteit Utrecht op het proefschrift Motivatie in de ontwikkeling van desistance. Jongvolwassen veelplegers 15 jaar gevolgd.
Als veelplegers stoppen met hun criminele activiteiten, doen ze dat vaak gedurende de periode van jongvolwassenheid. Hoewel hun omgeving en hun sociaal netwerk daarbij van belang zijn, blijkt motivatie de belangrijkste factor die ervoor zorgt dat jongvolwassen veelplegers besluiten hun criminele levensstijl de rug toe te keren.
Van Drie volgde voor haar onderzoek 81 jeugdige veelplegers, van hun eerste delict tot ze gemiddeld 25 jaar oud waren. Zo wilde ze de patronen in hun criminele gedrag in kaart brengen. Ook interviewden zij een aantal van hen om hun eigen visie op hun leven te begrijpen. Op hun 25e was meer dan de helft al enkele jaren gestopt in de criminaliteit.
Van buitenaf worden veel interventies ingezet om jonge veelplegers te laten stoppen met criminaliteit, maar heeft dat zin wanneer de persoon zelf niet gemotiveerd is om te stoppen? Om hier beter zicht op te krijgen ontwikkelde Van Drie een motivatiemodel, waarmee een individu in een motivatiestadium kan worden ingedeeld. Op basis van dit stadium kan beter worden bepaald welke aanpak bij deze persoon het beste aansluit. Zo lijkt het voor echte volharders nodig om stevig te sanctioneren en daarmee voor hen de nadelen van criminaliteit te vergroten. Voor degenen die serieus van plan lijken om te stoppen, zijn andere maatregelen denkbaar zoals hulp bij schuldsanering, huisvesting en dagbesteding.
