Op 26 september werd het gerechtelijk jaar geopend. Volgens de uitnodiging was het een gelegenheid om gezamenlijk het glas te heffen op een goede rechtspleging. Ik vond het daarnaast een prima aanleiding om het nieuwe Paleis van Justitie op het IJdok van binnen te zien. Ik heb momenteel geen hoger beroepzaken lopen, dus dat was er nog niet van gekomen.
Bij de ingang werden de gasten persoonlijk welkom geheten door een medewerker van het Gerechtshof en werden wij uitgenodigd om vrij rond te lopen door het gebouw en te doen alsof wij thuis waren (bij wijze van spreken). De WAUW-factor bij binnenkomst is aanzienlijk. Wat een inrichting, wat een uitzicht! Een grootstedelijk gebouw dat het Hollandse calvinisme ver overstijgt. Een gebouw om trots op te zijn! Alle zittingzalen waren vrij toegankelijk en dat gaf mij de gelegenheid om persoonlijk uit te proberen of de hoogte van de tafels een groot probleem zou gaan opleveren bij mijn eerstvolgende pleidooi in hoger beroep. Die lage tafels hebben immers voor veel heisa gezorgd in de publiciteit. Mijn (best wel lange) benen schoof ik er moeiteloos onder. De heisa lijkt mij een storm in een glas water. Hetzelfde geldt voor de marmeren blokken in de hal. Ik begrijp niet dat er mensen zijn die ze over het hoofd zien en erover struikelen. Dan moet je met je gedachten wel heel erg bij de goede rechtspleging zijn! Bovendien kun je er prima op zitten en heb je vanaf de blokken een fantastisch uitzicht over de stad!
De opening vond plaats in de bedrijfskantine, waar wij met een glas Prosecco werden verwelkomd. Van der Meer (President van het Gerechtshof) sprak met gepaste trots over de drie architectengroepen die verantwoordelijk zijn voor de ontwerpen van de zittingzalen, het cellenblok en de kantoorverdiepingen.
AT5 had naar zijn zeggen de week daarvoor een relletje willen schoppen door het Paleis een mislukking te noemen en het als een soort bouwval af te schilderen, vlak voordat het door de Koning zou worden geopend. Ik ken de verslaggevers van AT5 niet, maar je moet wel een heel bescheten smaak hebben wil je dit gebouw afvallen.
Verder vond Van der Meer dat voor sommige advocaten de drempel om te klagen wel erg laag was. Er zijn welgeteld 8 tafels waar de advocatenbenen wat lastiger onder schuiven. That’s all, merkte hij terecht op. Ze worden binnenkort verhoogd en verder wordt het aantal zitplaatsen verdubbeld en is de Advocatenkamer verplaatst naar een grotere ruimte. Om resterend gemor de kop in te drukken heeft Van der Meer een commissie ingesteld en twee klagende advocaten verzocht hierin plaats te nemen. Zij mogen meepraten over de inrichting van het gebouw. Een nobele taak!
Maar ook buiten de commissieleden om mogen wij klagen. Van der Meer verzekerde ons dat je je volgende zaak er niet op zult verliezen.
Vervolgens sprak Hoofdadvocaat Generaal Moraal van het OM ons toe. De gebouwen van het Gerechtshof en van het OM zijn via een loopbrug met elkaar verbonden, zodat men elkaar in het bedrijfsrestaurant kan ontmoeten. Ik hoop voor de rechters dat zij af en toe mogen oversteken naar de OM-toren, want dat blijkt ‘the place to be’. Met nauwelijks onderdrukt leedvermaak verzekerde Moraal ons dat het Hof weliswaar de mooie zalen heeft, maar het OM het mooie uitzicht. En daar heeft hij helemaal gelijk in. Wat een uitzicht over het IJ! Een parade aan zeilschepen, veerponten, grote vaart, sloepjes e.d. trekt de hele dag aan je voorbij. In de verte lag bij de passagiersterminal een gigantisch cruiseschip afgemeerd. Elke dag varen deze op ooghoogte voorbij en staat Moraal op de vijfde verdieping oog in oog met passagiers die in hun hut in badjas en op slippers naar hem zwaaien. Steeds levert dit het dilemma op: wel of niet terugzwaaien. Het pleit -wat mij betreft- voor Moraal dat hij meestal terugzwaait.
Na de toespraken werd er goed doorgeborreld; men moest de aanwezigen tenslotte met beschaafde aandrang verzoeken het pand te verlaten.
Voor alle kniesoren die klagen over kleine ongemakken: zet de volgende keer je roze bril op als je moet pleiten bij het Hof. Dan komt het marmer nog mooier tot zijn recht en kun je misschien plezier beleven aan een uitgelezen architectuur, een prachtige inrichting en een heerlijke werkomgeving. Zoals Van der Meer terecht opmerkte: de pracht en praal in het publieke deel doet recht aan de positie die het Gerechtshof inneemt in een democratische rechtstaat.
Dank gastheren voor een zeer gastvrije ontvangst!
