Simiramida verzoekt erkenning van een Bulgaars vonnis in Nederland. Diageo voert aan dat dit in strijd is met de openbare orde omdat de uitspraak van de Bulgaarse rechter evident in strijd is met de Merkenrichtlijn. Het HvJ EU oordeelde bij arrest van 16 juli 2015 (zaak C-681/13, ECLI:EU:C:2015:471 (Diageo Brands BV / Simiramida–04 EOOD) dat een fout in de toepassing van het nationale of Europese recht door een rechter van een EU lidstaat geen schending van een rechtsregel van essentieel belang of fundamenteel recht is en derhalve niet in strijd met de openbare orde van de Unie. Volgens het HvJ EU is het vrij verkeer van vonnissen, gebaseerd op het fundamentele beginsel van onderling vertrouwen tussen de lidstaten in elkaars rechtspraak, uitgangspunt binnen de Unie. Bovendien heeft Diageo de nationale rechtsmiddelen niet uitgeput. De rechter van de aangezochte staat moet hiermee rekening houden.
In voormelde zaak heeft Diageo aangevoerd dat hoger beroep zinloos zou zijn, gezien de ‘interpretatieve beslissing’ van het Bulgaarse Hof van Cassatie dat het niet in strijd is met het Bulgaarse merkenrecht indien de import van producten met toestemming van de merkhouders buiten de EER in het verkeer zijn gebracht. De Bulgaarse rechters zijn aan de ‘interpretatieve beslissing’ gebonden. In dit geval bestaat er ook geen verplichting om een prejudiciële beslissing aan het Europese Hof te vragen, daar op dit punt sprake is van een acte clair.
Deze ipr-technisch correcte uitspraak van het HvJ EU gaat voorbij aan de effectiviteit van die rechtsmiddelen in het licht van voormelde ‘interpretatieve beslissing’ van het Bulgaarse Hof van Cassatie en de acte clair. Is bij Unieontrouw van de Bulgaarse rechter het vertrouwen in elkaars rechtspraak in dit concrete geval gerechtvaardigd? Bulgarije staat immers al langere tijd onder verscherpt toezicht van de Europese Commissie vanwege de ineffectieve toepassing van de Merkenrichtlijn en scoort laag op de lijst van de CPI. Is het onder deze omstandigheden nog realistisch van een rechtzoekende te verwachten de rechtsmiddelen uit te putten?
De openbare orde van de Unie hoeft niet samen te vallen met de Nederlandse openbare orde. Zou in dit soort gevallen ruimte zijn voor een beroep op de Nederlandse openbare orde?
