He wat jammer nou! Vooraf leek het zo’n leuk vooruitzicht. Een avondje sterke verhalen uit de spannende oude doos van de Chief Hostage Negotiator van de FBI Chris Voss. Voss werkte 24 jaar lang bij de FBI en leidde onderhandelingsteams bij gijzelingen over de hele wereld. Van Bagdad tot Bogota. En was verantwoordelijk voor de opleiding van meer dan 90 FBI-onderhandelaars. Althans, zo ronkte de flyer van ADR research. En een buffet vooraf in de Industrieele Groote Club. Wat zou er met zo’n affiche verkeerd kunnen gaan?
Vrij veel. Voss had iets heel anders in petto dan bloedstollende anecdotes over al dan niet rampzalig verlopen onderhandelingen waaruit de aanwezige advocaten en bedrijfsjuristen dan vervolgens hun wijze lessen zouden krijgen aangereikt. Niets van dit alles. Niet één case story. Integendeel, de deelnemers moesten zelf aan het werk in rollenspellen. Getuige de hilariteit in de zaal een onderhoudende bezigheid, maar voor wie niet mee doet aan participerende journalistiek, een redelijke saaie tijdsbesteding. Tweegesprekken met als opgave: Leg eens uit waarom golf je passie is en stel vervolgens aan de verteller geen vragen waar een ja of nee kan komen.
Na zijn pensionering bij de FBI ging Voss in 2008 het zakenleven in. Daarnaast doceert hij aan prestigieuze universiteiten over International Business Negotiations. Ongetwijfeld toonaangevend, en we twijfelen niet aan Voss’ academische kwaliteiten, maar daar waren we niet voor gekomen. Misschien hadden we moeten inschrijven voor de tweedaagse cursus (the 9 skills of excellent negotiation) en was daar de vonk overgesprongen. Kan dus een inschattingsfoutje zijn geweest, maar we hadden toch het idee dat de organisatie ook een cursusje had gemist: managing expectations.
