Van harte gefeliciteerd met deze overstap. Waarom bent u overgestapt?
Veel dank! Het was tijd voor verandering. Ik vind een goede balans tussen het werken voor cliënten in de publieke en private sector belangrijk. Die balans begon ik te missen in de praktijk waarin ik werkzaam was. Daarom heb ik besloten mijn hart te volgen en ben ik overgestapt. Louwers was vervolgens een logische keuze. Er wordt gewerkt voor een prachtige mix van cliënten, variërend van organisaties in het (semi-)publieke domein, high-end scale-ups tot grote corporates. Tel daarbij op het toffe team met slimme en gedreven mensen, de ijzersterke reputatie op het gebied van privacy- en IT-recht en de mogelijkheden om bij te dragen aan de verdere groei van het kantoor, en de keuze was snel gemaakt.
Was het moeilijk om deze beslissing te nemen?
Ja en nee. Enerzijds niet, omdat ik voor mijzelf scherp had dat ik op de langere termijn niet op mijn plek zat. Als zoiets je duidelijk is, moet je wat mij betreft handelen. Zowel voor jezelf als voor het team waar je onderdeel van bent. Het maken van de keuze werd overigens wel vergemakkelijkt, doordat ik vanaf het eerste gesprek met Louwers een goede klik en een heel positief gevoel had. Anderzijds was de beslissing niet gemakkelijk, omdat ik onderdeel uitmaakte van een hecht team en gaaf kantoor. Het samenwerken laat je achter, de contacten niet. En zonder verandering geen vooruitgang.
Welke argumenten heeft u gebruikt om Louwers ervan te overtuigen dat zij met u in zee moesten gaan?
We hebben in de gesprekken die we voerden op informele en open wijze onderzocht of we bij elkaar pasten. Ik heb geen vlammend betoog gehouden om mezelf te verkopen. Wel heb ik verteld over mijzelf, wat ik in mijn werk en leven belangrijk vind en over mijn liefde voor het vak. Aangezien ik de gesprekken digitaal vanuit huis voerde, kon ik bovendien meteen letterlijk een inkijkje geven in mijn leven. Zoals ik de gesprekken heb gevoerd, sta ik ook in het leven en in mijn werk: open, eerlijk, vriendelijk en nieuwsgierig.
Welke zaak is u tot nu toe het meeste bijgebleven?
Een groot handhavingsonderzoek naar twee cliënten door de Autoriteit Persoonsgegevens. Dat was een ontzettend leerzame en uitdagende zaak. Het ging over complexe juridische materie en er was uitgebreide maatschappelijke en politieke aandacht. De cliënten hadden gezamenlijke én eigen belangen, die gelukkig niet conflicteerden. Het was ook de eerste keer dat ik met de Autoriteit Persoonsgegevens te maken had. Al met al in positieve zin een onvergetelijke zaak.
En tot slot: mocht u – uit voorzorg en in goede gezondheid – een paar dagen in quarantaine moeten zitten, wie of wat zou u dan in ieder geval mee willen nemen?
Daar hoef ik niet lang over na te denken: mijn grote liefde. En een goed boek. Liefst op een mooie plek in de natuur. Een plek waar het ontvangen van bezoek, op ruime afstand van elkaar, mogelijk is. Ik zou dan Bryan Stevenson uitnodigen. Als mensenrechtenactivist en advocaat strijdt hij tegen vooroordelen over mensen van kleur en armen in het Amerikaanse rechtssysteem. Zijn TED-talk We have to talk about Injustice (2012) is alweer wat ouder, maar nog onverminderd actueel en inspirerend. Het is een universeel verhaal (denk aan de Toeslagenaffaire) en het zou een universele strijd moeten zijn. Bovendien raakt het aan een ander interessant onderwerp: vooroordelen in algoritmes. Genoeg stof dus voor goede gesprekken. Dan is de quarantaine zo voorbij. Misschien zelfs wel té snel…
