Hoewel de Rotterdamse rechtbank bij wet is aangewezen als bevoegde instantie voor scheepvaartzaken, zullen niet alle ‘natte’ zaken in Rotterdam worden behandeld. De zogeheten Rijnvaartgerechten blijven competent als het gaat om aanvaringen. Dat blijkt uit een artikel van Bon de Savornin Lohman in NJB van 2 december.
Het besluit om de scheepvaartzaken te concentreren in Rotterdam was een wens van de praktijk omdat voor deze zaken specialistische ervaring nodig is. De benodigde wijziging van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering was een hamerstuk in beide kamers van het parlement.
Maar de Rijnvaartgerechten staan daarmee nog niet buitenspel, meent De Savornin Lohman. Hij is rechter in de Kamer van Beroep van de Centrale Commissie voor de Rijnvaart in Straatsburg en raadsheer in buitengewone dienst in de Hoge Raad. Hij schrijft dat de competentie van de Rijnvaartgerechten op basis van de Akte van Mannheim niet wordt geraakt door de wetswijziging. De rechtbanken in de arrondissementen waar de (uitlopers) van de Rijn doorheen lopen blijven dus bevoegd als om aanvaringen gaat.
Concreet gaat dit om de arrondissementen aan de Rijn, Waal en Lek: de rechtbanken Oost-Nederland, Midden-Nederland en Den Haag. Dit zijn samen met Rotterdam binnen Nederland de zogeheten Rijnvaartgerechten. Ze zijn bevoegd als in hun gebied ‘de betaling moet geschieden of de schade is veroorzaakt’.
De bevoegdheid van de Rijnvaartgerechten reikt niet verder dan Gorinchem en Krimpen aan de Lek. Verder stroomafwaarts gelden de nationale competentieregels. De Savornin Lohman denkt dat geschillen over competenties niet zo’n vaart zullen lopen, als kunnen er wel conflicten ontstaan over vrijwaring en vorderingen in reconventie.
