“Op een eerdere zitting kreeg ze kortsluiting in haar hoofd. In de zaak zelf loog het schepsel ook. Ik heb nul vertrouwen in deze (bewezen) griezel. Voor dit figuur is er vast wel ergens een kleurloos ministerie waar ze in de kelder stapels papier af kan stempelen. Ik wens haar een bij haar functioneren passende nieuwe baan toe.”
Met dergelijke taal diende een verzoeker onlangs een wrakingsverzoek in bij de wrakingskamer van de rechtbank Rotterdam. De wrakingskamer maakte korte metten met het verzoek, dat volgens de rechters ‘onmiskenbaar beledigend’ van aard was, en stelde het verzoek buiten behandeling. Dat schoot verzoeker echter in het verkeerde keelgat: direct na het besluit diende die een wrakingsverzoek ten aanzien van de wrakingskamer in.
Veelprocedeerder
Bij het besluit nam de wrakingskamer in overweging dat de verzoekers een zogeheten ‘veelprocedeerder’ is, die jaarlijks ‘talloze (kansloze) wrakingsverzoeken indient’. In die verzoeken bedient de verzoeker zich vaker van beledigende taal, zo menen de rechters. Dat komt hem of haar nu duur te staan.
“Die wrakingsverzoeken zijn veelal voorzien van beledigende bewoordingen richting de gewraakte rechter, de wrakingskamer en/of de rechtbank als geheel. Verzoeker is door de rechtbank aangesproken op zijn woordkeuze, maar dat heeft (nog) niet tot enige positieve verandering in de woordkeuze van verzoeker geleid. De wrakingskamer is van oordeel dat rechters, de wrakingskamer en de rechtbank niet hoeven te dulden dat verzoeker zich in zijn correspondentie onmiskenbaar beledigend over de persoon van (één van) hen uitlaat.”
Niet-ontvankelijk
Direct nadat de wrakingskamer besloot om het wrakingsverzoek niet in behandeling te nemen, zette de verzoeker een opmerkelijke stap: een wrakingsverzoek ten aanzien van de wrakingskamer. “Wat u beledigend vindt, is dat niet,” zo valt te lezen in het desbetreffende wrakingsverzoek. “U kunt zelf proberen een rechtsmiddel aan te wenden om mijn vrijheid van meningsuiting aan te vallen. Ik schat dit zeer kansloos voor u in.”
Het verzoek werd niettemin ogenblikkelijk niet-ontvankelijk verklaard. De wrakingskamer kan, indien evident sprake is van misbruik van recht, een wrakingsverzoek tegen zichzelf niet-ontvankelijk verklaren zonder het verzoek te hoeven doorverwijzen naar een andere wrakingskamer. Dat gebeurde ook in dit geval: “De wrakingskamer is van oordeel dat verzoeker met zijn tegen de wrakingskamer gerichte verzoek evident misbruik van het wrakingsmiddel maakt en dat verzoeker daarom niet-ontvankelijk moet worden verklaard in zijn verzoek. Het wrakingsverzoek kan namelijk in redelijkheid niet anders worden verstaan dan als de aanwending van de bevoegdheid tot wraking voor een ander doel dan waarvoor deze is gegeven.”
Scheldende gemachtigde
De hele gang van zaken doet sterk denken aan de zogeheten ‘scheldende gemachtigde’, die eind 2023 in het nieuws kwam. Destijds ging het om een juridisch adviseur die zich in de rechtbank namens zijn cliënt zeer beledigend uitliet over rechters, overheden en instanties in Nederland. De Hoge Raad omschreef hij bijvoorbeeld als ‘een hoerentent pur sang, krapuul en criminelen van het ergste soort, gajes die zijn gelijke niet kent in de wereld’.
De Hoge Raad was destijds snel klaar met het gedrag van de gemachtigde, dat door de raadsheren als ‘zeer grievend en deels zeer grof beledigend’ werd omschreven. Het gedrag leidde er zelfs toe dat een proceskostenvergoeding lager uitviel. Of de beledigende wrakingsverzoeker van nu wellicht dezelfde persoon is als de scheldende gemachtigde uit 2023, is niet bekend.
