Van harte gefeliciteerd met deze overstap. Waarom bent u overgestapt?
Ik ben bijna 15 jaar als medewerker verbonden geweest aan Blaisse. Daar heb ik het ontzettend naar mijn zin gehad, maar ik was toe aan de volgende stap. Dat kon bij Lennox. Bovendien was ik bij Blaisse sterk gespecialiseerd in civiel- en tuchtrechtelijke aansprakelijkheid van accountants. Dat blijf ik doen, maar het spreekt me aan dat Lennox een wat breder profiel heeft. Ik merk nu al dat hier veel meer verschillende soorten aansprakelijkheidszaken langskomen, ook internationaal. Dat maakt het spannend.
Wat maakt procederen over beroepsaansprakelijkheid zo leuk?
Je krijgt een kijkje in de keuken van een andere beroepsbeoefenaar. Automatisch ga je dan denken ‘wat had ik in deze omstandigheden gedaan?’ Maar je leert ook dat het vaak niet zwart-wit is, en dat het risico van hindsight bias op de loer ligt. Bovendien is de wisselwerking tussen tuchtrecht en civiel recht interessant; het komt dikwijls voor dat iets volgens de tuchtrechter niet door de beugel kon, maar dat de civiele rechter – jaren later – de claim alsnog afwijst omdat bijvoorbeeld causaal verband ontbreekt.
Was dit altijd al uw droom, of had u als kind iets heel anders in gedachten?
Droom is een groot woord, maar het beroep van advocaat heeft mij altijd wel geboeid en getrokken. Het helpt ook dat ik uit een juridisch nest kom; gesprekken aan de keukentafel gingen vaak over de juridische wereld. Ik herinner me ook dat er met enige regelmaat kennissen over de vloer kwamen met hun juridische problemen. Dat iemand zijn probleem aan je toevertrouwt en voor de oplossing daarvan zijn lot in jouw handen legt, heb ik altijd een mooi idee gevonden.
Wat is uw favoriete arrest?
Dan ga ik voor het Jetblast-arrest (HR 28 mei 2004, NJ 2005/105), omdat de feiten zo tot de verbeelding spreken. De korte landingsbaan, de over het strand scherende vliegtuigen, de kick van de jetblast terwijl je achter het hek staat… En aan de andere kant de niet mis te verstane waarschuwingsborden bij dat hek, die volgens de Hoge Raad toch onvoldoende waren.
En tot slot: wat mogen uw nieuwe collega’s – en alle lezers van Mr. – van u weten wat zij waarschijnlijk nooit te weten zouden zijn gekomen als u dat hier niet verteld had?
Mijn guilty pleasure is achterklap. Maar in feite is dit al bekend bij mijn nieuwe kantoorgenoten want ik kan het maar moeilijk voor me houden. Het exhibitionisme van bekende mensen; het fascineert me. Zeker in combinatie met het recht. Van de verwikkelingen van Rachel Hazes in de rechtszaal tot de gevolgen van uitspraken van Kanye West (thans Ye) voor zijn deal met Adidas; I love it.
